ке́львін
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ке́львін | ке́львіны | |
ке́львіна | ке́львінаў | |
ке́львіну | ке́львінам | |
ке́львін | ке́львіны | |
ке́львінам | ке́львінамі | |
ке́львіне | ке́львінах |
Крыніцы:
ке́львін
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ке́львін | ке́львіны | |
ке́львіна | ке́львінаў | |
ке́львіну | ке́львінам | |
ке́львін | ке́львіны | |
ке́львінам | ке́львінамі | |
ке́львіне | ке́львінах |
Крыніцы:
ке́льма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ке́льма | ке́льмы | |
ке́льмы | ке́льмаў | |
ке́льме | ке́льмам | |
ке́льму | ке́льмы | |
ке́льмай ке́льмаю |
ке́льмамі | |
ке́льме | ке́льмах |
Крыніцы:
ке́льнер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ке́льнер | ке́льнеры | |
ке́льнера | ке́льнераў | |
ке́льнеру | ке́льнерам | |
ке́льнера | ке́льнераў | |
ке́льнерам | ке́льнерамі | |
ке́льнеру | ке́льнерах |
Крыніцы:
ке́льнерка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
ке́льнерка | ке́льнеркі | |
ке́льнеркі | ке́льнерак | |
ке́льнерцы | ке́льнеркам | |
ке́льнерку | ке́льнерак | |
ке́льнеркай ке́льнеркаю |
ке́льнеркамі | |
ке́льнерцы | ке́льнерках |
Крыніцы:
ке́льнерскі
прыметнік, адносны
ке́льнерскі | ке́льнерская | ке́льнерскае | ке́льнерскія | |
ке́льнерскага | ке́льнерскай ке́льнерскае |
ке́льнерскага | ке́льнерскіх | |
ке́льнерскаму | ке́льнерскай | ке́льнерскаму | ке́льнерскім | |
ке́льнерскі ( ке́льнерскага ( |
ке́льнерскую | ке́льнерскае | ке́льнерскія ( ке́льнерскіх ( |
|
ке́льнерскім | ке́льнерскай ке́льнерскаю |
ке́льнерскім | ке́льнерскімі | |
ке́льнерскім | ке́льнерскай | ке́льнерскім | ке́льнерскіх |
Крыніцы:
ке́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ке́льня | |
ке́льні | |
ке́льні | |
ке́льню | |
ке́льняй ке́льняю |
|
ке́льні |
Крыніцы:
ке́льт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ке́льт | ке́льты | |
ке́льта | ке́льтаў | |
ке́льту | ке́льтам | |
ке́льта | ке́льтаў | |
ке́льтам | ке́льтамі | |
ке́льце | ке́льтах |
Крыніцы:
кельталагі́чны
прыметнік, адносны
кельталагі́чны | кельталагі́чная | кельталагі́чнае | кельталагі́чныя | |
кельталагі́чнага | кельталагі́чнай кельталагі́чнае |
кельталагі́чнага | кельталагі́чных | |
кельталагі́чнаму | кельталагі́чнай | кельталагі́чнаму | кельталагі́чным | |
кельталагі́чны ( кельталагі́чнага ( |
кельталагі́чную | кельталагі́чнае | кельталагі́чныя ( кельталагі́чных ( |
|
кельталагі́чным | кельталагі́чнай кельталагі́чнаю |
кельталагі́чным | кельталагі́чнымі | |
кельталагі́чным | кельталагі́чнай | кельталагі́чным | кельталагі́чных |
Крыніцы:
кельтало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кельтало́гія | |
кельтало́гіі | |
кельтало́гіі | |
кельтало́гію | |
кельтало́гіяй кельтало́гіяю |
|
кельтало́гіі |
Крыніцы:
кельта́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кельта́н | |
кельта́ну | |
кельта́ну | |
кельта́н | |
кельта́нам | |
кельта́не |
Крыніцы: