змушча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змушча́льнік |
змушча́льнікі |
Р. |
змушча́льніка |
змушча́льнікаў |
Д. |
змушча́льніку |
змушча́льнікам |
В. |
змушча́льніка |
змушча́льнікаў |
Т. |
змушча́льнікам |
змушча́льнікамі |
М. |
змушча́льніку |
змушча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змушча́льніца |
змушча́льніцы |
Р. |
змушча́льніцы |
змушча́льніц |
Д. |
змушча́льніцы |
змушча́льніцам |
В. |
змушча́льніцу |
змушча́льніц |
Т. |
змушча́льніцай змушча́льніцаю |
змушча́льніцамі |
М. |
змушча́льніцы |
змушча́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зму́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зму́шчаны |
зму́шчаная |
зму́шчанае |
зму́шчаныя |
Р. |
зму́шчанага |
зму́шчанай зму́шчанае |
зму́шчанага |
зму́шчаных |
Д. |
зму́шчанаму |
зму́шчанай |
зму́шчанаму |
зму́шчаным |
В. |
зму́шчаны (неадуш.) зму́шчанага (адуш.) |
зму́шчаную |
зму́шчанае |
зму́шчаныя (неадуш.) зму́шчаных (адуш.) |
Т. |
зму́шчаным |
зму́шчанай зму́шчанаю |
зму́шчаным |
зму́шчанымі |
М. |
зму́шчаным |
зму́шчанай |
зму́шчаным |
зму́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змушча́юся |
змушча́емся |
2-я ас. |
змушча́ешся |
змушча́ецеся |
3-я ас. |
змушча́ецца |
змушча́юцца |
Прошлы час |
м. |
змушча́ўся |
змушча́ліся |
ж. |
змушча́лася |
н. |
змушча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
змушча́йся |
змушча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
змушча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змушча́ю |
змушча́ем |
2-я ас. |
змушча́еш |
змушча́еце |
3-я ас. |
змушча́е |
змушча́юць |
Прошлы час |
м. |
змушча́ў |
змушча́лі |
ж. |
змушча́ла |
н. |
змушча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
змушча́й |
змушча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
змушча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змушчо́ны |
змушчо́ная |
змушчо́нае |
змушчо́ныя |
Р. |
змушчо́нага |
змушчо́най змушчо́нае |
змушчо́нага |
змушчо́ных |
Д. |
змушчо́наму |
змушчо́най |
змушчо́наму |
змушчо́ным |
В. |
змушчо́ны (неадуш.) змушчо́нага (адуш.) |
змушчо́ную |
змушчо́нае |
змушчо́ныя (неадуш.) змушчо́ных (адуш.) |
Т. |
змушчо́ным |
змушчо́най змушчо́наю |
змушчо́ным |
змушчо́нымі |
М. |
змушчо́ным |
змушчо́най |
змушчо́ным |
змушчо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
змушчэ́нне |
Р. |
змушчэ́ння |
Д. |
змушчэ́нню |
В. |
змушчэ́нне |
Т. |
змушчэ́ннем |
М. |
змушчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
змушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
змушэ́нне |
Р. |
змушэ́ння |
Д. |
змушэ́нню |
В. |
змушэ́нне |
Т. |
змушэ́ннем |
М. |
змушэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.