Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

змо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўны змо́ўная змо́ўнае змо́ўныя
Р. змо́ўнага змо́ўнай
змо́ўнае
змо́ўнага змо́ўных
Д. змо́ўнаму змо́ўнай змо́ўнаму змо́ўным
В. змо́ўны (неадуш.)
змо́ўнага (адуш.)
змо́ўную змо́ўнае змо́ўныя (неадуш.)
змо́ўных (адуш.)
Т. змо́ўным змо́ўнай
змо́ўнаю
змо́ўным змо́ўнымі
М. змо́ўным змо́ўнай змо́ўным змо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

змо́ўчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўчанне
Р. змо́ўчання
Д. змо́ўчанню
В. змо́ўчанне
Т. змо́ўчаннем
М. змо́ўчанні

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўчаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўчу змо́ўчым
2-я ас. змо́ўчыш змо́ўчыце
3-я ас. змо́ўчыць змо́ўчаць
Прошлы час
м. змо́ўчаў змо́ўчалі
ж. змо́ўчала
н. змо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. змо́ўч змо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́ўчаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўчванне
Р. змо́ўчвання
Д. змо́ўчванню
В. змо́ўчванне
Т. змо́ўчваннем
М. змо́ўчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

змо́ўчваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўчваю змо́ўчваем
2-я ас. змо́ўчваеш змо́ўчваеце
3-я ас. змо́ўчвае змо́ўчваюць
Прошлы час
м. змо́ўчваў змо́ўчвалі
ж. змо́ўчвала
н. змо́ўчвала
Загадны лад
2-я ас. змо́ўчвай змо́ўчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час змо́ўчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўшчык змо́ўшчыкі
Р. змо́ўшчыка змо́ўшчыкаў
Д. змо́ўшчыку змо́ўшчыкам
В. змо́ўшчыка змо́ўшчыкаў
Т. змо́ўшчыкам змо́ўшчыкамі
М. змо́ўшчыку змо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўшчыца змо́ўшчыцы
Р. змо́ўшчыцы змо́ўшчыц
Д. змо́ўшчыцы змо́ўшчыцам
В. змо́ўшчыцу змо́ўшчыц
Т. змо́ўшчыцай
змо́ўшчыцаю
змо́ўшчыцамі
М. змо́ўшчыцы змо́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўшчыцкі змо́ўшчыцкая змо́ўшчыцкае змо́ўшчыцкія
Р. змо́ўшчыцкага змо́ўшчыцкай
змо́ўшчыцкае
змо́ўшчыцкага змо́ўшчыцкіх
Д. змо́ўшчыцкаму змо́ўшчыцкай змо́ўшчыцкаму змо́ўшчыцкім
В. змо́ўшчыцкі (неадуш.)
змо́ўшчыцкага (адуш.)
змо́ўшчыцкую змо́ўшчыцкае змо́ўшчыцкія (неадуш.)
змо́ўшчыцкіх (адуш.)
Т. змо́ўшчыцкім змо́ўшчыцкай
змо́ўшчыцкаю
змо́ўшчыцкім змо́ўшчыцкімі
М. змо́ўшчыцкім змо́ўшчыцкай змо́ўшчыцкім змо́ўшчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́цнелы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́цнелы змо́цнелая змо́цнелае змо́цнелыя
Р. змо́цнелага змо́цнелай
змо́цнелае
змо́цнелага змо́цнелых
Д. змо́цнеламу змо́цнелай змо́цнеламу змо́цнелым
В. змо́цнелы (неадуш.)
змо́цнелага (адуш.)
змо́цнелую змо́цнелае змо́цнелыя (неадуш.)
змо́цнелых (адуш.)
Т. змо́цнелым змо́цнелай
змо́цнелаю
змо́цнелым змо́цнелымі
М. змо́цнелым змо́цнелай змо́цнелым змо́цнелых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́цнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́цнены змо́цненая змо́цненае змо́цненыя
Р. змо́цненага змо́цненай
змо́цненае
змо́цненага змо́цненых
Д. змо́цненаму змо́цненай змо́цненаму змо́цненым
В. змо́цнены (неадуш.)
змо́цненага (адуш.)
змо́цненую змо́цненае змо́цненыя (неадуш.)
змо́цненых (адуш.)
Т. змо́цненым змо́цненай
змо́цненаю
змо́цненым змо́цненымі
М. змо́цненым змо́цненай змо́цненым змо́цненых

Крыніцы: piskunou2012.