змо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змо́ўны |
змо́ўная |
змо́ўнае |
змо́ўныя |
Р. |
змо́ўнага |
змо́ўнай змо́ўнае |
змо́ўнага |
змо́ўных |
Д. |
змо́ўнаму |
змо́ўнай |
змо́ўнаму |
змо́ўным |
В. |
змо́ўны (неадуш.) змо́ўнага (адуш.) |
змо́ўную |
змо́ўнае |
змо́ўныя (неадуш.) змо́ўных (адуш.) |
Т. |
змо́ўным |
змо́ўнай змо́ўнаю |
змо́ўным |
змо́ўнымі |
М. |
змо́ўным |
змо́ўнай |
змо́ўным |
змо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
змо́ўчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
змо́ўчанне |
Р. |
змо́ўчання |
Д. |
змо́ўчанню |
В. |
змо́ўчанне |
Т. |
змо́ўчаннем |
М. |
змо́ўчанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
змо́ўчаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змо́ўчу |
змо́ўчым |
2-я ас. |
змо́ўчыш |
змо́ўчыце |
3-я ас. |
змо́ўчыць |
змо́ўчаць |
Прошлы час |
м. |
змо́ўчаў |
змо́ўчалі |
ж. |
змо́ўчала |
н. |
змо́ўчала |
Загадны лад |
2-я ас. |
змо́ўч |
змо́ўчце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змо́ўчаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змо́ўчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
змо́ўчванне |
Р. |
змо́ўчвання |
Д. |
змо́ўчванню |
В. |
змо́ўчванне |
Т. |
змо́ўчваннем |
М. |
змо́ўчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
змо́ўчваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змо́ўчваю |
змо́ўчваем |
2-я ас. |
змо́ўчваеш |
змо́ўчваеце |
3-я ас. |
змо́ўчвае |
змо́ўчваюць |
Прошлы час |
м. |
змо́ўчваў |
змо́ўчвалі |
ж. |
змо́ўчвала |
н. |
змо́ўчвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
змо́ўчвай |
змо́ўчвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
змо́ўчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змо́ўшчык |
змо́ўшчыкі |
Р. |
змо́ўшчыка |
змо́ўшчыкаў |
Д. |
змо́ўшчыку |
змо́ўшчыкам |
В. |
змо́ўшчыка |
змо́ўшчыкаў |
Т. |
змо́ўшчыкам |
змо́ўшчыкамі |
М. |
змо́ўшчыку |
змо́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змо́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змо́ўшчыца |
змо́ўшчыцы |
Р. |
змо́ўшчыцы |
змо́ўшчыц |
Д. |
змо́ўшчыцы |
змо́ўшчыцам |
В. |
змо́ўшчыцу |
змо́ўшчыц |
Т. |
змо́ўшчыцай змо́ўшчыцаю |
змо́ўшчыцамі |
М. |
змо́ўшчыцы |
змо́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змо́ўшчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змо́ўшчыцкі |
змо́ўшчыцкая |
змо́ўшчыцкае |
змо́ўшчыцкія |
Р. |
змо́ўшчыцкага |
змо́ўшчыцкай змо́ўшчыцкае |
змо́ўшчыцкага |
змо́ўшчыцкіх |
Д. |
змо́ўшчыцкаму |
змо́ўшчыцкай |
змо́ўшчыцкаму |
змо́ўшчыцкім |
В. |
змо́ўшчыцкі (неадуш.) змо́ўшчыцкага (адуш.) |
змо́ўшчыцкую |
змо́ўшчыцкае |
змо́ўшчыцкія (неадуш.) змо́ўшчыцкіх (адуш.) |
Т. |
змо́ўшчыцкім |
змо́ўшчыцкай змо́ўшчыцкаю |
змо́ўшчыцкім |
змо́ўшчыцкімі |
М. |
змо́ўшчыцкім |
змо́ўшчыцкай |
змо́ўшчыцкім |
змо́ўшчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змо́цнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змо́цнены |
змо́цненая |
змо́цненае |
змо́цненыя |
Р. |
змо́цненага |
змо́цненай змо́цненае |
змо́цненага |
змо́цненых |
Д. |
змо́цненаму |
змо́цненай |
змо́цненаму |
змо́цненым |
В. |
змо́цнены (неадуш.) змо́цненага (адуш.) |
змо́цненую |
змо́цненае |
змо́цненыя (неадуш.) змо́цненых (адуш.) |
Т. |
змо́цненым |
змо́цненай змо́цненаю |
змо́цненым |
змо́цненымі |
М. |
змо́цненым |
змо́цненай |
змо́цненым |
змо́цненых |
Крыніцы:
piskunou2012.