Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоуыэюя

зладо́ўваць

‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зладо́ўваю зладо́ўваем
2-я ас. зладо́ўваеш зладо́ўваеце
3-я ас. зладо́ўвае зладо́ўваюць
Прошлы час
м. зладо́ўваў зладо́ўвалі
ж. зладо́ўвала
н. зладо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зладо́ўвай зладо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зладо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

зладу́мліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зладу́мліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

зладу́млівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зладу́млівы зладу́млівая зладу́млівае зладу́млівыя
Р. зладу́млівага зладу́млівай
зладу́млівае		 зладу́млівага зладу́млівых
Д. зладу́мліваму зладу́млівай зладу́мліваму зладу́млівым
В. зладу́млівы (неадуш.)
зладу́млівага (адуш.)		 зладу́млівую зладу́млівае зладу́млівыя (неадуш.)
зладу́млівых (адуш.)
Т. зладу́млівым зладу́млівай
зладу́мліваю		 зладу́млівым зладу́млівымі
М. зладу́млівым зладу́млівай зладу́млівым зладу́млівых

Крыніцы: piskunou2012.

зладу́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зладу́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зладу́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зладу́мнік зладу́мнікі
Р. зладу́мніка зладу́мнікаў
Д. зладу́мніку зладу́мнікам
В. зладу́мніка зладу́мнікаў
Т. зладу́мнікам зладу́мнікамі
М. зладу́мніку зладу́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

зладу́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зладу́мны зладу́мная зладу́мнае зладу́мныя
Р. зладу́мнага зладу́мнай
зладу́мнае		 зладу́мнага зладу́мных
Д. зладу́мнаму зладу́мнай зладу́мнаму зладу́мным
В. зладу́мны (неадуш.)
зладу́мнага (адуш.)		 зладу́мную зладу́мнае зладу́мныя (неадуш.)
зладу́мных (адуш.)
Т. зладу́мным зладу́мнай
зладу́мнаю		 зладу́мным зладу́мнымі
М. зладу́мным зладу́мнай зладу́мным зладу́мных

Крыніцы: piskunou2012.

злажы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злажу́ся зло́жымся
2-я ас. зло́жышся зло́жыцеся
3-я ас. зло́жыцца зло́жацца
Прошлы час
м. злажы́ўся злажы́ліся
ж. злажы́лася
н. злажы́лася
Загадны лад
2-я ас. злажы́ся злажы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час злажы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

злажы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злажу́ зло́жым
2-я ас. зло́жыш зло́жыце
3-я ас. зло́жыць зло́жаць
Прошлы час
м. злажы́ў злажы́лі
ж. злажы́ла
н. злажы́ла
Загадны лад
2-я ас. злажы́ злажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час злажы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

злажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. злажэ́нне
Р. злажэ́ння
Д. злажэ́нню
В. злажэ́нне
Т. злажэ́ннем
М. злажэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зла́зіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зла́жу зла́зім
2-я ас. зла́зіш зла́зіце
3-я ас. зла́зіць зла́зяць
Прошлы час
м. зла́зіў зла́зілі
ж. зла́зіла
н. зла́зіла
Загадны лад
2-я ас. зла́зь зла́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зла́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.