зладу́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зладу́мнік | зладу́мнікі | |
| зладу́мніка | зладу́мнікаў | |
| зладу́мніку | зладу́мнікам | |
| зладу́мніка | зладу́мнікаў | |
| зладу́мнікам | зладу́мнікамі | |
| зладу́мніку | зладу́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)