Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

дрэннараствара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэннараствара́льны дрэннараствара́льная дрэннараствара́льнае дрэннараствара́льныя
Р. дрэннараствара́льнага дрэннараствара́льнай
дрэннараствара́льнае		 дрэннараствара́льнага дрэннараствара́льных
Д. дрэннараствара́льнаму дрэннараствара́льнай дрэннараствара́льнаму дрэннараствара́льным
В. дрэннараствара́льны (неадуш.)
дрэннараствара́льнага (адуш.)		 дрэннараствара́льную дрэннараствара́льнае дрэннараствара́льныя (неадуш.)
дрэннараствара́льных (адуш.)
Т. дрэннараствара́льным дрэннараствара́льнай
дрэннараствара́льнаю		 дрэннараствара́льным дрэннараствара́льнымі
М. дрэннараствара́льным дрэннараствара́льнай дрэннараствара́льным дрэннараствара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дрэ́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дрэ́ннасць
Р. дрэ́ннасці
Д. дрэ́ннасці
В. дрэ́ннасць
Т. дрэ́ннасцю
М. дрэ́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

дрэ́нненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́нненькі дрэ́нненькая дрэ́нненькае дрэ́нненькія
Р. дрэ́нненькага дрэ́нненькай
дрэ́нненькае		 дрэ́нненькага дрэ́нненькіх
Д. дрэ́нненькаму дрэ́нненькай дрэ́нненькаму дрэ́нненькім
В. дрэ́нненькі (неадуш.)
дрэ́нненькага (адуш.)		 дрэ́нненькую дрэ́нненькае дрэ́нненькія (неадуш.)
дрэ́нненькіх (адуш.)
Т. дрэ́нненькім дрэ́нненькай
дрэ́нненькаю		 дрэ́нненькім дрэ́нненькімі
М. дрэ́нненькім дрэ́нненькай дрэ́нненькім дрэ́нненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

дрэ́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́нны дрэ́нная дрэ́ннае дрэ́нныя
Р. дрэ́ннага дрэ́ннай
дрэ́ннае		 дрэ́ннага дрэ́нных
Д. дрэ́ннаму дрэ́ннай дрэ́ннаму дрэ́нным
В. дрэ́нны (неадуш.)
дрэ́ннага (адуш.)		 дрэ́нную дрэ́ннае дрэ́нныя (неадуш.)
дрэ́нных (адуш.)
Т. дрэ́нным дрэ́ннай
дрэ́ннаю		 дрэ́нным дрэ́ннымі
М. дрэ́нным дрэ́ннай дрэ́нным дрэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэнцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэнцкі дрэнцкая дрэнцкае дрэнцкія
Р. дрэнцкага дрэнцкай
дрэнцкае		 дрэнцкага дрэнцкіх
Д. дрэнцкаму дрэнцкай дрэнцкаму дрэнцкім
В. дрэнцкі
дрэнцкага		 дрэнцкую дрэнцкае дрэнцкія
Т. дрэнцкім дрэнцкай
дрэнцкаю		 дрэнцкім дрэнцкімі
М. дрэнцкім дрэнцкай дрэнцкім дрэнцкіх

дрэ́нчар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэ́нчар дрэ́нчары
Р. дрэ́нчара дрэ́нчараў
Д. дрэ́нчару дрэ́нчарам
В. дрэ́нчар дрэ́нчары
Т. дрэ́нчарам дрэ́нчарамі
М. дрэ́нчары дрэ́нчарах

Крыніцы: piskunou2012.

дрэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дрэ́нчуся дрэ́нчымся
2-я ас. дрэ́нчышся дрэ́нчыцеся
3-я ас. дрэ́нчыцца дрэ́нчацца
Прошлы час
м. дрэ́нчыўся дрэ́нчыліся
ж. дрэ́нчылася
н. дрэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. дрэ́нчыся дрэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дрэ́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

дрэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дрэ́нчыць дрэ́нчаць
Прошлы час
м. дрэ́нчыў дрэ́нчылі
ж. дрэ́нчыла
н. дрэ́нчыла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

дрэ́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дрэ́нь
Р. дрэ́ні
Д. дрэ́ні
В. дрэ́нь
Т. дрэ́нню
М. дрэ́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэ́нькаць

‘брынкаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дрэ́нькаю дрэ́нькаем
2-я ас. дрэ́нькаеш дрэ́нькаеце
3-я ас. дрэ́нькае дрэ́нькаюць
Прошлы час
м. дрэ́нькаў дрэ́нькалі
ж. дрэ́нькала
н. дрэ́нькала
Загадны лад
2-я ас. дрэ́нькай дрэ́нькайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дрэ́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.