дрэ́нькаць

‘брынкаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дрэ́нькаю дрэ́нькаем
2-я ас. дрэ́нькаеш дрэ́нькаеце
3-я ас. дрэ́нькае дрэ́нькаюць
Прошлы час
м. дрэ́нькаў дрэ́нькалі
ж. дрэ́нькала
н. дрэ́нькала
Загадны лад
2-я ас. дрэ́нькай дрэ́нькайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дрэ́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)