Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вычляня́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вычляня́ецца вычляня́юцца
Прошлы час
м. вычляня́ўся вычляня́ліся
ж. вычляня́лася
н. вычляня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вычляня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вычляня́ю вычляня́ем
2-я ас. вычляня́еш вычляня́еце
3-я ас. вычляня́е вычляня́юць
Прошлы час
м. вычляня́ў вычляня́лі
ж. вычляня́ла
н. вычляня́ла
Загадны лад
2-я ас. вычляня́й вычляня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычляня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вычмура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вычмура́ю вычмура́ем
2-я ас. вычмура́еш вычмура́еце
3-я ас. вычмура́е вычмура́юць
Прошлы час
м. вычмура́ў вычмура́лі
ж. вычмура́ла
н. вычмура́ла
Загадны лад
2-я ас. вычмура́й вычмура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычмура́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́чубіць

‘натузаць за валасы, пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чублю вы́чубім
2-я ас. вы́чубіш вы́чубіце
3-я ас. вы́чубіць вы́чубяць
Прошлы час
м. вы́чубіў вы́чубілі
ж. вы́чубіла
н. вы́чубіла
Загадны лад
2-я ас. вы́чубі вы́чубіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чубіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чублены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чублены вы́чубленая вы́чубленае вы́чубленыя
Р. вы́чубленага вы́чубленай
вы́чубленае
вы́чубленага вы́чубленых
Д. вы́чубленаму вы́чубленай вы́чубленаму вы́чубленым
В. вы́чублены (неадуш.)
вы́чубленага (адуш.)
вы́чубленую вы́чубленае вы́чубленыя (неадуш.)
вы́чубленых (адуш.)
Т. вы́чубленым вы́чубленай
вы́чубленаю
вы́чубленым вы́чубленымі
М. вы́чубленым вы́чубленай вы́чубленым вы́чубленых

Крыніцы: piskunou2012.

вычува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вычува́нне вычува́нні
Р. вычува́ння вычува́нняў
Д. вычува́нню вычува́нням
В. вычува́нне вычува́нні
Т. вычува́ннем вычува́ннямі
М. вычува́нні вычува́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

вычува́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вычува́ецца вычува́юцца
Прошлы час
м. вычува́ўся вычува́ліся
ж. вычува́лася
н. вычува́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычува́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

вычува́ць

‘адчуваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вычува́ю вычува́ем
2-я ас. вычува́еш вычува́еце
3-я ас. вычува́е вычува́юць
Прошлы час
м. вычува́ў вычува́лі
ж. вычува́ла
н. вычува́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́дліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вычу́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вычу́длівасць
Р. вычу́длівасці
Д. вычу́длівасці
В. вычу́длівасць
Т. вычу́длівасцю
М. вычу́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.