вычува́ць
‘адчуваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вычува́ю | вычува́ем | |
| вычува́еш | вычува́еце | |
| вычува́е | вычува́юць | |
| Прошлы час | ||
| вычува́ў | вычува́лі | |
| вычува́ла | ||
| вычува́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вычува́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)