вычува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вычува́нне | вычува́нні | |
вычува́ння | вычува́нняў | |
вычува́нню | вычува́нням | |
вычува́нне | вычува́нні | |
вычува́ннем | вычува́ннямі | |
вычува́нні | вычува́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)