аўтаге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтаге́нны |
аўтаге́нная |
аўтаге́ннае |
аўтаге́нныя |
Р. |
аўтаге́ннага |
аўтаге́ннай аўтаге́ннае |
аўтаге́ннага |
аўтаге́нных |
Д. |
аўтаге́ннаму |
аўтаге́ннай |
аўтаге́ннаму |
аўтаге́нным |
В. |
аўтаге́нны (неадуш.) аўтаге́ннага (адуш.) |
аўтаге́нную |
аўтаге́ннае |
аўтаге́нныя (неадуш.) аўтаге́нных (адуш.) |
Т. |
аўтаге́нным |
аўтаге́ннай аўтаге́ннаю |
аўтаге́нным |
аўтаге́ннымі |
М. |
аўтаге́нным |
аўтаге́ннай |
аўтаге́нным |
аўтаге́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтаге́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаге́ншчык |
аўтаге́ншчыкі |
Р. |
аўтаге́ншчыка |
аўтаге́ншчыкаў |
Д. |
аўтаге́ншчыку |
аўтаге́ншчыкам |
В. |
аўтаге́ншчыка |
аўтаге́ншчыкаў |
Т. |
аўтаге́ншчыкам |
аўтаге́ншчыкамі |
М. |
аўтаге́ншчыку |
аўтаге́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтагіга́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагіга́нт |
аўтагіга́нты |
Р. |
аўтагіга́нта |
аўтагіга́нтаў |
Д. |
аўтагіга́нту |
аўтагіга́нтам |
В. |
аўтагіга́нт |
аўтагіга́нты |
Т. |
аўтагіга́нтам |
аўтагіга́нтамі |
М. |
аўтагіга́нце |
аўтагіга́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтагідрапад’ё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагідрапад’ё́мнік |
аўтагідрапад’ё́мнікі |
Р. |
аўтагідрапад’ё́мніка |
аўтагідрапад’ё́мнікаў |
Д. |
аўтагідрапад’ё́мніку |
аўтагідрапад’ё́мнікам |
В. |
аўтагідрапад’ё́мнік |
аўтагідрапад’ё́мнікі |
Т. |
аўтагідрапад’ё́мнікам |
аўтагідрапад’ё́мнікамі |
М. |
аўтагідрапад’ё́мніку |
аўтагідрапад’ё́мніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтагідрападыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагідрападыма́льнік |
аўтагідрападыма́льнікі |
Р. |
аўтагідрападыма́льніка |
аўтагідрападыма́льнікаў |
Д. |
аўтагідрападыма́льніку |
аўтагідрападыма́льнікам |
В. |
аўтагідрападыма́льнік |
аўтагідрападыма́льнікі |
Т. |
аўтагідрападыма́льнікам |
аўтагідрападыма́льнікамі |
М. |
аўтагідрападыма́льніку |
аўтагідрападыма́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтагідраўзмацня́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагідраўзмацня́льнік |
аўтагідраўзмацня́льнікі |
Р. |
аўтагідраўзмацня́льніка |
аўтагідраўзмацня́льнікаў |
Д. |
аўтагідраўзмацня́льніку |
аўтагідраўзмацня́льнікам |
В. |
аўтагідраўзмацня́льнік |
аўтагідраўзмацня́льнікі |
Т. |
аўтагідраўзмацня́льнікам |
аўтагідраўзмацня́льнікамі |
М. |
аўтагідраўзмацня́льніку |
аўтагідраўзмацня́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтагіпно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтагіпно́з |
Р. |
аўтагіпно́зу |
Д. |
аўтагіпно́зу |
В. |
аўтагіпно́з |
Т. |
аўтагіпно́зам |
М. |
аўтагіпно́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаго́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаго́л |
аўтагалы |
Р. |
аўтаго́ла |
аўтагало́ў |
Д. |
аўтаго́лу |
аўтагалам |
В. |
аўтаго́л |
аўтагалы |
Т. |
аўтаго́лам |
аўтагаламі |
М. |
аўтаго́ле |
аўтагалах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаго́ншчык |
аўтаго́ншчыкі |
Р. |
аўтаго́ншчыка |
аўтаго́ншчыкаў |
Д. |
аўтаго́ншчыку |
аўтаго́ншчыкам |
В. |
аўтаго́ншчыка |
аўтаго́ншчыкаў |
Т. |
аўтаго́ншчыкам |
аўтаго́ншчыкамі |
М. |
аўтаго́ншчыку |
аўтаго́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.