аўтаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаге́нны аўтаге́нная аўтаге́ннае аўтаге́нныя
Р. аўтаге́ннага аўтаге́ннай
аўтаге́ннае		 аўтаге́ннага аўтаге́нных
Д. аўтаге́ннаму аўтаге́ннай аўтаге́ннаму аўтаге́нным
В. аўтаге́нны (неадуш.)
аўтаге́ннага (адуш.)		 аўтаге́нную аўтаге́ннае аўтаге́нныя (неадуш.)
аўтаге́нных (адуш.)
Т. аўтаге́нным аўтаге́ннай
аўтаге́ннаю		 аўтаге́нным аўтаге́ннымі
М. аўтаге́нным аўтаге́ннай аўтаге́нным аўтаге́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)