Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

хаўру́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўру́снік хаўру́снікі
Р. хаўру́сніка хаўру́снікаў
Д. хаўру́сніку хаўру́снікам
В. хаўру́сніка хаўру́снікаў
Т. хаўру́снікам хаўру́снікамі
М. хаўру́сніку хаўру́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаўру́сніца хаўру́сніцы
Р. хаўру́сніцы хаўру́сніц
Д. хаўру́сніцы хаўру́сніцам
В. хаўру́сніцу хаўру́сніц
Т. хаўру́сніцай
хаўру́сніцаю		 хаўру́сніцамі
М. хаўру́сніцы хаўру́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўру́сніцкі хаўру́сніцкая хаўру́сніцкае хаўру́сніцкія
Р. хаўру́сніцкага хаўру́сніцкай
хаўру́сніцкае		 хаўру́сніцкага хаўру́сніцкіх
Д. хаўру́сніцкаму хаўру́сніцкай хаўру́сніцкаму хаўру́сніцкім
В. хаўру́сніцкі (неадуш.)
хаўру́сніцкага (адуш.)		 хаўру́сніцкую хаўру́сніцкае хаўру́сніцкія (неадуш.)
хаўру́сніцкіх (адуш.)
Т. хаўру́сніцкім хаўру́сніцкай
хаўру́сніцкаю		 хаўру́сніцкім хаўру́сніцкімі
М. хаўру́сніцкім хаўру́сніцкай хаўру́сніцкім хаўру́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўру́сніцтва
Р. хаўру́сніцтва
Д. хаўру́сніцтву
В. хаўру́сніцтва
Т. хаўру́сніцтвам
М. хаўру́сніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́снічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўру́снічаю хаўру́снічаем
2-я ас. хаўру́снічаеш хаўру́снічаеце
3-я ас. хаўру́снічае хаўру́снічаюць
Прошлы час
м. хаўру́снічаў хаўру́снічалі
ж. хаўру́снічала
н. хаўру́снічала
Загадны лад
2-я ас. хаўру́снічай хаўру́снічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўру́снічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўру́сны хаўру́сная хаўру́снае хаўру́сныя
Р. хаўру́снага хаўру́снай
хаўру́снае		 хаўру́снага хаўру́сных
Д. хаўру́снаму хаўру́снай хаўру́снаму хаўру́сным
В. хаўру́сны (неадуш.)
хаўру́снага (адуш.)		 хаўру́сную хаўру́снае хаўру́сныя (неадуш.)
хаўру́сных (адуш.)
Т. хаўру́сным хаўру́снай
хаўру́снаю		 хаўру́сным хаўру́снымі
М. хаўру́сным хаўру́снай хаўру́сным хаўру́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўрусо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўрусо́вы хаўрусо́вая хаўрусо́вае хаўрусо́выя
Р. хаўрусо́вага хаўрусо́вай
хаўрусо́вае		 хаўрусо́вага хаўрусо́вых
Д. хаўрусо́ваму хаўрусо́вай хаўрусо́ваму хаўрусо́вым
В. хаўрусо́вы (неадуш.)
хаўрусо́вага (адуш.)		 хаўрусо́вую хаўрусо́вае хаўрусо́выя (неадуш.)
хаўрусо́вых (адуш.)
Т. хаўрусо́вым хаўрусо́вай
хаўрусо́ваю		 хаўрусо́вым хаўрусо́вымі
М. хаўрусо́вым хаўрусо́вай хаўрусо́вым хаўрусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

хаўрусо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўрусо́вы хаўрусо́вая хаўрусо́вае хаўрусо́выя
Р. хаўрусо́вага хаўрусо́вай
хаўрусо́вае		 хаўрусо́вага хаўрусо́вых
Д. хаўрусо́ваму хаўрусо́вай хаўрусо́ваму хаўрусо́вым
В. хаўрусо́вы (неадуш.)
хаўрусо́вага (адуш.)		 хаўрусо́вую хаўрусо́вае хаўрусо́выя (неадуш.)
хаўрусо́вых (адуш.)
Т. хаўрусо́вым хаўрусо́вай
хаўрусо́ваю		 хаўрусо́вым хаўрусо́вымі
М. хаўрусо́вым хаўрусо́вай хаўрусо́вым хаўрусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Ха́ўсты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ха́ўсты
Р. Ха́ўстаў
Д. Ха́ўстам
В. Ха́ўсты
Т. Ха́ўстамі
М. Ха́ўстах

хаўта́йм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўта́йм
Р. хаўта́йма
Д. хаўта́йму
В. хаўта́йм
Т. хаўта́ймам
М. хаўта́йме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.