ме́сны
прыметнік, адносны
| ме́сны | ме́сная | ме́снае | ме́сныя | |
| ме́снага | ме́снай ме́снае |
ме́снага | ме́сных | |
| ме́снаму | ме́снай | ме́снаму | ме́сным | |
| ме́сным ме́сны ( ме́снага ( |
ме́сную | ме́снае | ме́сныя ( ме́сных ( |
|
| ме́сным | ме́снай ме́снаю |
ме́сным | ме́снымі | |
| ме́сным | ме́снай | ме́сным | ме́сных | |
Крыніцы:
ме́ста
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ме́ста | ме́сты | |
| ме́ста | ме́стаў | |
| ме́сту | ме́стам | |
| ме́ста | ме́сты | |
| ме́стам | ме́стамі | |
| ме́сце | ме́стах |
Крыніцы:
меставы́
прыметнік, адносны
| меставы́ | местава́я | меставо́е | меставы́я | |
| меставо́га | меставо́й меставо́е |
меставо́га | меставы́х | |
| меставо́му | меставо́й | меставо́му | меставы́м | |
| меставы́ меставо́га |
меставу́ю | меставо́е | меставы́я | |
| меставы́м | меставо́й меставо́ю |
меставы́м | меставы́мі | |
| меставы́м | меставо́й | меставы́м | меставы́х | |
Крыніцы:
местачко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| местачко́ва | - | - |
местачко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| местачко́васць | |
| местачко́васці | |
| местачко́васці | |
| местачко́васць | |
| местачко́васцю | |
| местачко́васці |
Крыніцы:
местачко́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| местачко́вец | местачко́ўцы | |
| местачко́ўца | местачко́ўцаў | |
| местачко́ўцу | местачко́ўцам | |
| местачко́ўца | местачко́ўцаў | |
| местачко́ўцам | местачко́ўцамі | |
| местачко́ўцу | местачко́ўцах |
Крыніцы:
местачко́вы
прыметнік, адносны
| местачко́вы | местачко́вая | местачко́вае | местачко́выя | |
| местачко́вага | местачко́вай местачко́вае |
местачко́вага | местачко́вых | |
| местачко́ваму | местачко́вай | местачко́ваму | местачко́вым | |
| местачко́вы ( местачко́вага ( |
местачко́вую | местачко́вае | местачко́выя ( местачко́вых ( |
|
| местачко́вым | местачко́вай местачко́ваю |
местачко́вым | местачко́вымі | |
| местачко́вым | местачко́вай | местачко́вым | местачко́вых | |
Крыніцы:
Ме́сткавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ме́сткавічы | |
| Ме́сткавіч Ме́сткавічаў |
|
| Ме́сткавічам | |
| Ме́сткавічы | |
| Ме́сткавічамі | |
| Ме́сткавічах |
ме́сца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ме́сца | ме́сцы | |
| ме́сца | ме́сц ме́сцаў |
|
| ме́сцу | ме́сцам | |
| ме́сца | ме́сцы | |
| ме́сцам | ме́сцамі | |
| ме́сцы | ме́сцах |
Крыніцы:
месцаахо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| месцаахо́ўнік | месцаахо́ўнікі | |
| месцаахо́ўніка | месцаахо́ўнікаў | |
| месцаахо́ўніку | месцаахо́ўнікам | |
| месцаахо́ўніка | месцаахо́ўнікаў | |
| месцаахо́ўнікам | месцаахо́ўнікамі | |
| месцаахо́ўніку | месцаахо́ўніках |
Крыніцы: