местачко́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
местачко́вец | местачко́ўцы | |
местачко́ўца | местачко́ўцаў | |
местачко́ўцу | местачко́ўцам | |
местачко́ўца | местачко́ўцаў | |
местачко́ўцам | местачко́ўцамі | |
местачко́ўцу | местачко́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)