месцаахо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. месцаахо́ўнік месцаахо́ўнікі
Р. месцаахо́ўніка месцаахо́ўнікаў
Д. месцаахо́ўніку месцаахо́ўнікам
В. месцаахо́ўніка месцаахо́ўнікаў
Т. месцаахо́ўнікам месцаахо́ўнікамі
М. месцаахо́ўніку месцаахо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)