выглянцо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выглянцо́ўваю | выглянцо́ўваем | |
| выглянцо́ўваеш | выглянцо́ўваеце | |
| выглянцо́ўвае | выглянцо́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| выглянцо́ўваў | выглянцо́ўвалі | |
| выглянцо́ўвала | ||
| выглянцо́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| выглянцо́ўвай | выглянцо́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выглянцо́ўваючы | ||
Крыніцы:
вы́гнаены
прыметнік, якасны
| вы́гнаены | вы́гнаеная | вы́гнаенае | вы́гнаеныя | |
| вы́гнаенага | вы́гнаенай вы́гнаенае |
вы́гнаенага | вы́гнаеных | |
| вы́гнаенаму | вы́гнаенай | вы́гнаенаму | вы́гнаеным | |
| вы́гнаены ( вы́гнаенага ( |
вы́гнаеную | вы́гнаенае | вы́гнаеныя ( вы́гнаеных ( |
|
| вы́гнаеным | вы́гнаенай вы́гнаенаю |
вы́гнаеным | вы́гнаенымі | |
| вы́гнаеным | вы́гнаенай | вы́гнаеным | вы́гнаеных | |
Крыніцы:
вы́гнаены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| вы́гнаены | вы́гнаеная | вы́гнаенае | вы́гнаеныя | |
| вы́гнаенага | вы́гнаенай вы́гнаенае |
вы́гнаенага | вы́гнаеных | |
| вы́гнаенаму | вы́гнаенай | вы́гнаенаму | вы́гнаеным | |
| вы́гнаены ( вы́гнаенага ( |
вы́гнаеную | вы́гнаенае | вы́гнаеныя ( вы́гнаеных ( |
|
| вы́гнаеным | вы́гнаенай вы́гнаенаю |
вы́гнаеным | вы́гнаенымі | |
| вы́гнаеным | вы́гнаенай | вы́гнаеным | вы́гнаеных | |
Крыніцы:
вы́гнаіць
‘угнаіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́гнаю | вы́гнаім | |
| вы́гнаіш | вы́гнаіце | |
| вы́гнаіць | вы́гнаяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́гнаіў | вы́гнаілі | |
| вы́гнаіла | ||
| вы́гнаіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́гнай | вы́гнайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́гнаіўшы | ||
Крыніцы:
выгна́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выгна́нец | выгна́нцы | |
| выгна́нца | выгна́нцаў | |
| выгна́нцу | выгна́нцам | |
| выгна́нца | выгна́нцаў | |
| выгна́нцам | выгна́нцамі | |
| выгна́нцу | выгна́нцах |
Крыніцы:
выгна́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| выгна́нка | выгна́нкі | |
| выгна́нкі | выгна́нак | |
| выгна́нцы | выгна́нкам | |
| выгна́нку | выгна́нак | |
| выгна́нкай выгна́нкаю |
выгна́нкамі | |
| выгна́нцы | выгна́нках |
Крыніцы:
Вы́гнанка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Вы́гнанка | |
| Вы́гнанкі | |
| Вы́гнанцы | |
| Вы́гнанку | |
| Вы́гнанкай Вы́гнанкаю |
|
| Вы́гнанцы |
выгна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выгна́нне | |
| выгна́ння | |
| выгна́нню | |
| выгна́нне | |
| выгна́ннем | |
| выгна́нні |
Крыніцы:
выгна́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выгна́ннік | выгна́ннікі | |
| выгна́нніка | выгна́ннікаў | |
| выгна́нніку | выгна́ннікам | |
| выгна́нніка | выгна́ннікаў | |
| выгна́ннікам | выгна́ннікамі | |
| выгна́нніку | выгна́нніках |
Крыніцы:
выгна́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| выгна́нніца | выгна́нніцы | |
| выгна́нніцы | выгна́нніц | |
| выгна́нніцы | выгна́нніцам | |
| выгна́нніцу | выгна́нніц | |
| выгна́нніцай выгна́нніцаю |
выгна́нніцамі | |
| выгна́нніцы | выгна́нніцах |
Крыніцы: