выгна́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выгна́нец выгна́нцы
Р. выгна́нца выгна́нцаў
Д. выгна́нцу выгна́нцам
В. выгна́нца выгна́нцаў
Т. выгна́нцам выгна́нцамі
М. выгна́нцу выгна́нцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)