выгна́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выгна́нец | выгна́нцы | |
| выгна́нца | выгна́нцаў | |
| выгна́нцу | выгна́нцам | |
| выгна́нца | выгна́нцаў | |
| выгна́нцам | выгна́нцамі | |
| выгна́нцу | выгна́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)