вы́гнаіць
‘угнаіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́гнаю | вы́гнаім | |
| вы́гнаіш | вы́гнаіце | |
| вы́гнаіць | вы́гнаяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́гнаіў | вы́гнаілі | |
| вы́гнаіла | ||
| вы́гнаіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́гнай | вы́гнайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́гнаіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)