ушрубава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ушрубава́ны |
ушрубава́ная |
ушрубава́нае |
ушрубава́ныя |
| Р. |
ушрубава́нага |
ушрубава́най ушрубава́нае |
ушрубава́нага |
ушрубава́ных |
| Д. |
ушрубава́наму |
ушрубава́най |
ушрубава́наму |
ушрубава́ным |
| В. |
ушрубава́ны (неадуш.) ушрубава́нага (адуш.) |
ушрубава́ную |
ушрубава́нае |
ушрубава́ныя (неадуш.) ушрубава́ных (адуш.) |
| Т. |
ушрубава́ным |
ушрубава́най ушрубава́наю |
ушрубава́ным |
ушрубава́нымі |
| М. |
ушрубава́ным |
ушрубава́най |
ушрубава́ным |
ушрубава́ных |
Кароткая форма: ушрубава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушрубава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ушрубу́ецца |
ушрубу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ушрубава́ўся |
ушрубава́ліся |
| ж. |
ушрубава́лася |
| н. |
ушрубава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушрубава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушрубу́ю |
ушрубу́ем |
| 2-я ас. |
ушрубу́еш |
ушрубу́еце |
| 3-я ас. |
ушрубу́е |
ушрубу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ушрубава́ў |
ушрубава́лі |
| ж. |
ушрубава́ла |
| н. |
ушрубава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушрубу́й |
ушрубу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ушрубава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушрубо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ушрубо́ўванне |
| Р. |
ушрубо́ўвання |
| Д. |
ушрубо́ўванню |
| В. |
ушрубо́ўванне |
| Т. |
ушрубо́ўваннем |
| М. |
ушрубо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушрубо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ушрубо́ўваецца |
ушрубо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ушрубо́ўваўся |
ушрубо́ўваліся |
| ж. |
ушрубо́ўвалася |
| н. |
ушрубо́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушрубо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушрубо́ўваю |
ушрубо́ўваем |
| 2-я ас. |
ушрубо́ўваеш |
ушрубо́ўваеце |
| 3-я ас. |
ушрубо́ўвае |
ушрубо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ушрубо́ўваў |
ушрубо́ўвалі |
| ж. |
ушрубо́ўвала |
| н. |
ушрубо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушрубо́ўвай |
ушрубо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ушрубо́ўваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уштукава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уштукава́нне |
| Р. |
уштукава́ння |
| Д. |
уштукава́нню |
| В. |
уштукава́нне |
| Т. |
уштукава́ннем |
| М. |
уштукава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уштукава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уштукава́ны |
уштукава́ная |
уштукава́нае |
уштукава́ныя |
| Р. |
уштукава́нага |
уштукава́най уштукава́нае |
уштукава́нага |
уштукава́ных |
| Д. |
уштукава́наму |
уштукава́най |
уштукава́наму |
уштукава́ным |
| В. |
уштукава́ны (неадуш.) уштукава́нага (адуш.) |
уштукава́ную |
уштукава́нае |
уштукава́ныя (неадуш.) уштукава́ных (адуш.) |
| Т. |
уштукава́ным |
уштукава́най уштукава́наю |
уштукава́ным |
уштукава́нымі |
| М. |
уштукава́ным |
уштукава́най |
уштукава́ным |
уштукава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
уштукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уштукава́ны |
уштукава́ная |
уштукава́нае |
уштукава́ныя |
| Р. |
уштукава́нага |
уштукава́най уштукава́нае |
уштукава́нага |
уштукава́ных |
| Д. |
уштукава́наму |
уштукава́най |
уштукава́наму |
уштукава́ным |
| В. |
уштукава́ны (неадуш.) уштукава́нага (адуш.) |
уштукава́ную |
уштукава́нае |
уштукава́ныя (неадуш.) уштукава́ных (адуш.) |
| Т. |
уштукава́ным |
уштукава́най уштукава́наю |
уштукава́ным |
уштукава́нымі |
| М. |
уштукава́ным |
уштукава́най |
уштукава́ным |
уштукава́ных |
Кароткая форма: уштукава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
уштукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уштуку́ю |
уштуку́ем |
| 2-я ас. |
уштуку́еш |
уштуку́еце |
| 3-я ас. |
уштуку́е |
уштуку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уштукава́ў |
уштукава́лі |
| ж. |
уштукава́ла |
| н. |
уштукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уштуку́й |
уштуку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уштукава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.