уштукава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уштукава́нне | |
| уштукава́ння | |
| уштукава́нню | |
| уштукава́нне | |
| уштукава́ннем | |
| уштукава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)