інтравертава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтравертава́ны |
інтравертава́ная |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя |
| Р. |
інтравертава́нага |
інтравертава́най інтравертава́нае |
інтравертава́нага |
інтравертава́ных |
| Д. |
інтравертава́наму |
інтравертава́най |
інтравертава́наму |
інтравертава́ным |
| В. |
інтравертава́ны (неадуш.) інтравертава́нага (адуш.) |
інтравертава́ную |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя (неадуш.) інтравертава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най інтравертава́наю |
інтравертава́ным |
інтравертава́нымі |
| М. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най |
інтравертава́ным |
інтравертава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтравертава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтравертава́ны |
інтравертава́ная |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя |
| Р. |
інтравертава́нага |
інтравертава́най інтравертава́нае |
інтравертава́нага |
інтравертава́ных |
| Д. |
інтравертава́наму |
інтравертава́най |
інтравертава́наму |
інтравертава́ным |
| В. |
інтравертава́ны (неадуш.) інтравертава́нага (адуш.) |
інтравертава́ную |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя (неадуш.) інтравертава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най інтравертава́наю |
інтравертава́ным |
інтравертава́нымі |
| М. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най |
інтравертава́ным |
інтравертава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтраве́ртнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтраве́ртнасць |
| Р. |
інтраве́ртнасці |
| Д. |
інтраве́ртнасці |
| В. |
інтраве́ртнасць |
| Т. |
інтраве́ртнасцю |
| М. |
інтраве́ртнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтраверты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтраверты́ўны |
інтраверты́ўная |
інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўныя |
| Р. |
інтраверты́ўнага |
інтраверты́ўнай інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўнага |
інтраверты́ўных |
| Д. |
інтраверты́ўнаму |
інтраверты́ўнай |
інтраверты́ўнаму |
інтраверты́ўным |
| В. |
інтраверты́ўны (неадуш.) інтраверты́ўнага (адуш.) |
інтраверты́ўную |
інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўныя (неадуш.) інтраверты́ўных (адуш.) |
| Т. |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнай інтраверты́ўнаю |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнымі |
| М. |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнай |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
інтра́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтра́да |
інтра́ды |
| Р. |
інтра́ды |
інтра́д |
| Д. |
інтра́дзе |
інтра́дам |
| В. |
інтра́ду |
інтра́ды |
| Т. |
інтра́дай інтра́даю |
інтра́дамі |
| М. |
інтра́дзе |
інтра́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтрадукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтрадукава́ны |
інтрадукава́ная |
інтрадукава́нае |
інтрадукава́ныя |
| Р. |
інтрадукава́нага |
інтрадукава́най інтрадукава́нае |
інтрадукава́нага |
інтрадукава́ных |
| Д. |
інтрадукава́наму |
інтрадукава́най |
інтрадукава́наму |
інтрадукава́ным |
| В. |
інтрадукава́ны (неадуш.) інтрадукава́нага (адуш.) |
інтрадукава́ную |
інтрадукава́нае |
інтрадукава́ныя (неадуш.) інтрадукава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́най інтрадукава́наю |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́нымі |
| М. |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́най |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтрадукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтрадукава́ны |
інтрадукава́ная |
інтрадукава́нае |
інтрадукава́ныя |
| Р. |
інтрадукава́нага |
інтрадукава́най інтрадукава́нае |
інтрадукава́нага |
інтрадукава́ных |
| Д. |
інтрадукава́наму |
інтрадукава́най |
інтрадукава́наму |
інтрадукава́ным |
| В. |
інтрадукава́ны (неадуш.) інтрадукава́нага (адуш.) |
інтрадукава́ную |
інтрадукава́нае |
інтрадукава́ныя (неадуш.) інтрадукава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́най інтрадукава́наю |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́нымі |
| М. |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́най |
інтрадукава́ным |
інтрадукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтрадукава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
інтрадуку́ецца |
інтрадуку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
інтрадукава́ўся |
інтрадукава́ліся |
| ж. |
інтрадукава́лася |
| н. |
інтрадукава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
інтрадуку́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.