інтраверты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтраверты́ўны інтраверты́ўная інтраверты́ўнае інтраверты́ўныя
Р. інтраверты́ўнага інтраверты́ўнай
інтраверты́ўнае		 інтраверты́ўнага інтраверты́ўных
Д. інтраверты́ўнаму інтраверты́ўнай інтраверты́ўнаму інтраверты́ўным
В. інтраверты́ўны (неадуш.)
інтраверты́ўнага (адуш.)		 інтраверты́ўную інтраверты́ўнае інтраверты́ўныя (неадуш.)
інтраверты́ўных (адуш.)
Т. інтраверты́ўным інтраверты́ўнай
інтраверты́ўнаю		 інтраверты́ўным інтраверты́ўнымі
М. інтраверты́ўным інтраверты́ўнай інтраверты́ўным інтраверты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)