уцяле́сніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцяле́снюся |
уцяле́снімся |
| 2-я ас. |
уцяле́снішся |
уцяле́сніцеся |
| 3-я ас. |
уцяле́сніцца |
уцяле́сняцца |
| Прошлы час |
| м. |
уцяле́сніўся |
уцяле́сніліся |
| ж. |
уцяле́снілася |
| н. |
уцяле́снілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцяле́сніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцяле́сніць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцяле́сню |
уцяле́снім |
| 2-я ас. |
уцяле́сніш |
уцяле́сніце |
| 3-я ас. |
уцяле́сніць |
уцяле́сняць |
| Прошлы час |
| м. |
уцяле́сніў |
уцяле́снілі |
| ж. |
уцяле́сніла |
| н. |
уцяле́сніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцяле́сні |
уцяле́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцяле́сніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцяльмя́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцяльмя́шу |
уцяльмя́шым |
| 2-я ас. |
уцяльмя́шыш |
уцяльмя́шыце |
| 3-я ас. |
уцяльмя́шыць |
уцяльмя́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
уцяльмя́шыў |
уцяльмя́шылі |
| ж. |
уцяльмя́шыла |
| н. |
уцяльмя́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцяльмя́ш |
уцяльмя́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцяльмя́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уця́млюся |
уця́мімся |
| 2-я ас. |
уця́мішся |
уця́міцеся |
| 3-я ас. |
уця́міцца |
уця́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
уця́міўся |
уця́міліся |
| ж. |
уця́мілася |
| н. |
уця́мілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уця́міўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уця́млю |
уця́мім |
| 2-я ас. |
уця́міш |
уця́міце |
| 3-я ас. |
уця́міць |
уця́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
уця́міў |
уця́мілі |
| ж. |
уця́міла |
| н. |
уця́міла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уця́міўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уця́мліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уця́мліванне |
| Р. |
уця́млівання |
| Д. |
уця́мліванню |
| В. |
уця́мліванне |
| Т. |
уця́мліваннем |
| М. |
уця́мліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́мліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уця́мліваю |
уця́мліваем |
| 2-я ас. |
уця́мліваеш |
уця́мліваеце |
| 3-я ас. |
уця́млівае |
уця́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уця́мліваў |
уця́млівалі |
| ж. |
уця́млівала |
| н. |
уця́млівала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уця́мліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уця́мнасць |
| Р. |
уця́мнасці |
| Д. |
уця́мнасці |
| В. |
уця́мнасць |
| Т. |
уця́мнасцю |
| М. |
уця́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.