расчвартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | расчвартава́ны | расчвартава́ная | расчвартава́нае | расчвартава́ныя | 
		
			| Р. | расчвартава́нага | расчвартава́най расчвартава́нае
 | расчвартава́нага | расчвартава́ных | 
		
			| Д. | расчвартава́наму | расчвартава́най | расчвартава́наму | расчвартава́ным | 
		
			| В. | расчвартава́ны (неадуш.) расчвартава́нага (адуш.)
 | расчвартава́ную | расчвартава́нае | расчвартава́ныя (неадуш.) расчвартава́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | расчвартава́ным | расчвартава́най расчвартава́наю
 | расчвартава́ным | расчвартава́нымі | 
		
			| М. | расчвартава́ным | расчвартава́най | расчвартава́ным | расчвартава́ных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расчвартава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | расчварту́ю | расчварту́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | расчварту́еш | расчварту́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | расчварту́е | расчварту́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | расчвартава́ў | расчвартава́лі | 
		
			| ж. | расчвартава́ла | 
		
			| н. | расчвартава́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | расчварту́й | расчварту́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | расчвартава́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расчвя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | расчвя́кну | расчвя́кнем | 
		
		
			| 2-я ас. | расчвя́кнеш | расчвя́кнеце | 
		
		
			| 3-я ас. | расчвя́кне | расчвя́кнуць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | расчвя́кнуў | расчвя́кнулі | 
		
			| ж. | расчвя́кнула | 
		
			| н. | расчвя́кнула | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | расчвя́кні | расчвя́кніце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | расчвя́кнуўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расчле́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | расчле́ненасць | расчле́ненасці | 
		
			| Р. | расчле́ненасці | расчле́ненасцяў расчле́ненасцей
 | 
		
			| Д. | расчле́ненасці | расчле́ненасцям | 
		
			| В. | расчле́ненасць | расчле́ненасці | 
		
			| Т. | расчле́ненасцю | расчле́ненасцямі | 
		
			| М. | расчле́ненасці | расчле́ненасцях | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расчле́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | расчле́нены | расчле́неная | расчле́ненае | расчле́неныя | 
		
			| Р. | расчле́ненага | расчле́ненай расчле́ненае
 | расчле́ненага | расчле́неных | 
		
			| Д. | расчле́ненаму | расчле́ненай | расчле́ненаму | расчле́неным | 
		
			| В. | расчле́нены (неадуш.) расчле́ненага (адуш.)
 | расчле́неную | расчле́ненае | расчле́неныя (неадуш.) расчле́неных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | расчле́неным | расчле́ненай расчле́ненаю
 | расчле́неным | расчле́ненымі | 
		
			| М. | расчле́неным | расчле́ненай | расчле́неным | расчле́неных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расчляне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | расчляне́нне | 
		
			| Р. | расчляне́ння | 
		
			| Д. | расчляне́нню | 
		
			| В. | расчляне́нне | 
		
			| Т. | расчляне́ннем | 
		
			| М. | расчляне́нні | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
расчлянё́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | расчлянё́насць | 
		
			| Р. | расчлянё́насці | 
		
			| Д. | расчлянё́насці | 
		
			| В. | расчлянё́насць | 
		
			| Т. | расчлянё́насцю | 
		
			| М. | расчлянё́насці | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsbm1984.
расчлянё́ны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | расчлянё́ны | расчлянё́ная | расчлянё́нае | расчлянё́ныя | 
		
			| Р. | расчлянё́нага | расчлянё́най расчлянё́нае
 | расчлянё́нага | расчлянё́ных | 
		
			| Д. | расчлянё́наму | расчлянё́най | расчлянё́наму | расчлянё́ным | 
		
			| В. | расчлянё́ны расчлянё́нага
 | расчлянё́ную | расчлянё́нае | расчлянё́ныя расчлянё́ных
 | 
		
			| Т. | расчлянё́ным | расчлянё́най расчлянё́наю
 | расчлянё́ным | расчлянё́нымі | 
		
			| М. | расчлянё́ным | расчлянё́най | расчлянё́ным | расчлянё́ных | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
расчлянё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | расчлянё́ны | расчлянё́ная | расчлянё́нае | расчлянё́ныя | 
		
			| Р. | расчлянё́нага | расчлянё́най расчлянё́нае
 | расчлянё́нага | расчлянё́ных | 
		
			| Д. | расчлянё́наму | расчлянё́най | расчлянё́наму | расчлянё́ным | 
		
			| В. | расчлянё́ны расчлянё́нага
 | расчлянё́ную | расчлянё́нае | расчлянё́ныя расчлянё́ных
 | 
		
			| Т. | расчлянё́ным | расчлянё́най расчлянё́наю
 | расчлянё́ным | расчлянё́нымі | 
		
			| М. | расчлянё́ным | расчлянё́най | расчлянё́ным | расчлянё́ных | 
		
Кароткая форма: расчлянё́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.