расчвя́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчвя́кну расчвя́кнем
2-я ас. расчвя́кнеш расчвя́кнеце
3-я ас. расчвя́кне расчвя́кнуць
Прошлы час
м. расчвя́кнуў расчвя́кнулі
ж. расчвя́кнула
н. расчвя́кнула
Загадны лад
2-я ас. расчвя́кні расчвя́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчвя́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)