Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

Чарця́ж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чарця́ж
Р. Чарцяжа́
Д. Чарцяжу́
В. Чарця́ж
Т. Чарцяжо́м
М. Чарцяжы́

чарця́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарця́ка чарця́кі
Р. чарця́кі чарця́каў
Д. чарця́цы чарця́кам
В. чарця́ку чарця́каў
Т. чарця́кай
чарця́каю		 чарця́камі
М. чарця́цы чарця́ках

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

чарця́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарця́ка чарця́кі
Р. чарця́кі чарця́каў
Д. чарця́ку чарця́кам
В. чарця́ку чарця́каў
Т. чарця́кам чарця́камі
М. чарця́ку чарця́ках

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

чарцянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарцянё́ чарцяня́ты
Р. чарцяня́ці чарцяня́т
Д. чарцяня́ці чарцяня́там
В. чарцянё́ чарцяня́т
Т. чарцянё́м чарцяня́тамі
М. чарцяня́ці чарцяня́тах

Іншыя варыянты: чарцяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чарцяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарцяня́ чарцяня́ты
Р. чарцяня́ці чарцяня́т
Д. чарцяня́ці чарцяня́там
В. чарцяня́ чарцяня́т
Т. чарцянё́м чарцяня́тамі
М. чарцяня́ці чарцяня́тах

Іншыя варыянты: чарцянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарцяня́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарцяня́чы чарцяня́чая чарцяня́чае чарцяня́чыя
Р. чарцяня́чага чарцяня́чай
чарцяня́чае		 чарцяня́чага чарцяня́чых
Д. чарцяня́чаму чарцяня́чай чарцяня́чаму чарцяня́чым
В. чарцяня́чы
чарцяня́чага		 чарцяня́чую чарцяня́чае чарцяня́чыя
Т. чарцяня́чым чарцяня́чай
чарцяня́чаю		 чарцяня́чым чарцяня́чымі
М. чарцяня́чым чарцяня́чай чарцяня́чым чарцяня́чых

Крыніцы: tsblm1996.

Чарчо́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чарчо́нава
Р. Чарчо́нава
Д. Чарчо́наву
В. Чарчо́нава
Т. Чарчо́навам
М. Чарчо́наве

Чарчо́нае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Чарчо́нае
Р. Чарчо́нага
Д. Чарчо́наму
В. Чарчо́нае
Т. Чарчо́ным
М. Чарчо́ным

Чарчо́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чарчо́наўка
Р. Чарчо́наўкі
Д. Чарчо́наўцы
В. Чарчо́наўку
Т. Чарчо́наўкай
Чарчо́наўкаю
М. Чарчо́наўцы

ча́рчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ча́рчына ча́рчыны
Р. ча́рчыны ча́рчын
Д. ча́рчыне ча́рчынам
В. ча́рчыну ча́рчыны
Т. ча́рчынай
ча́рчынаю		 ча́рчынамі
М. ча́рчыне ча́рчынах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.