Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
гдклрстхцчш

аўча́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рнік аўча́рнікі
Р. аўча́рніка аўча́рнікаў
Д. аўча́рніку аўча́рнікам
В. аўча́рнік аўча́рнікі
Т. аўча́рнікам аўча́рнікамі
М. аўча́рніку аўча́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўча́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рня аўча́рні
Р. аўча́рні аўча́рняў
Д. аўча́рні аўча́рням
В. аўча́рню аўча́рні
Т. аўча́рняй
аўча́рняю		 аўча́рнямі
М. аўча́рні аўча́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўча́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўча́рства
Р. аўча́рства
Д. аўча́рству
В. аўча́рства
Т. аўча́рствам
М. аўча́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

аўча́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́тнік аўча́тнікі
Р. аўча́тніка аўча́тнікаў
Д. аўча́тніку аўча́тнікам
В. аўча́тніка аўча́тнікаў
Т. аўча́тнікам аўча́тнікамі
М. аўча́тніку аўча́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

аўчуга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўчуга́н аўчуга́ны
Р. аўчуга́на аўчуга́наў
Д. аўчуга́ну аўчуга́нам
В. аўчуга́на аўчуга́наў
Т. аўчуга́нам аўчуга́намі
М. аўчуга́не аўчуга́нах

Крыніцы: piskunou2012.

аўчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўчы́на аўчы́ны
Р. аўчы́ны аўчы́н
Д. аўчы́не аўчы́нам
В. аўчы́ну аўчы́ны
Т. аўчы́най
аўчы́наю		 аўчы́намі
М. аўчы́не аўчы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Аўчыне́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аўчыне́нкі
Р. Аўчыне́нак
Аўчыне́нкаў
Д. Аўчыне́нкам
В. Аўчыне́нкі
Т. Аўчыне́нкамі
М. Аўчыне́нках

Аўчы́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўчы́нец
Р. Аўчы́нца
Д. Аўчы́нцу
В. Аўчы́нец
Т. Аўчы́нцам
М. Аўчы́нцы

аўчы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўчы́нка аўчы́нкі
Р. аўчы́нкі аўчы́нак
Д. аўчы́нцы аўчы́нкам
В. аўчы́нку аўчы́нкі
Т. аўчы́нкай
аўчы́нкаю		 аўчы́нкамі
М. аўчы́нцы аўчы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Аўчы́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўчы́нкава
Р. Аўчы́нкава
Д. Аўчы́нкаву
В. Аўчы́нкава
Т. Аўчы́нкавам
М. Аўчы́нкаве