аўчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўчы́на аўчы́ны
Р. аўчы́ны аўчы́н
Д. аўчы́не аўчы́нам
В. аўчы́ну аўчы́ны
Т. аўчы́най
аўчы́наю		 аўчы́намі
М. аўчы́не аўчы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)