Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
адеілмноруы

агрэ́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агрэ́ю агрэ́ем
2-я ас. агрэ́еш агрэ́еце
3-я ас. агрэ́е агрэ́юць
Прошлы час
м. агрэ́ў агрэ́лі
ж. агрэ́ла
н. агрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. агрэ́й агрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час агрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агу́

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

агу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. агу́да агу́ды
Р. агу́ды агу́д
Д. агу́дзе агу́дам
В. агу́ду агу́ды
Т. агу́дай
агу́даю		 агу́дамі
М. агу́дзе агу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

агу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агу́джаны агу́джаная агу́джанае агу́джаныя
Р. агу́джанага агу́джанай
агу́джанае		 агу́джанага агу́джаных
Д. агу́джанаму агу́джанай агу́джанаму агу́джаным
В. агу́джаны (неадуш.)
агу́джанага (адуш.)		 агу́джаную агу́джанае агу́джаныя (неадуш.)
агу́джаных (адуш.)
Т. агу́джаным агу́джанай
агу́джанаю		 агу́джаным агу́джанымі
М. агу́джаным агу́джанай агу́джаным агу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

агу́джваць

‘абгаворваць, ганіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. агу́джваю агу́джваем
2-я ас. агу́джваеш агу́джваеце
3-я ас. агу́джвае агу́джваюць
Прошлы час
м. агу́джваў агу́джвалі
ж. агу́джвала
н. агу́джвала
Загадны лад
2-я ас. агу́джвай агу́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час агу́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

агу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агу́джу агу́дзім
2-я ас. агу́дзіш агу́дзіце
3-я ас. агу́дзіць агу́дзяць
Прошлы час
м. агу́дзіў агу́дзілі
ж. агу́дзіла
н. агу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. агу́дзь агу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час агу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

агу́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агу́днік агу́днікі
Р. агу́дніка агу́днікаў
Д. агу́дніку агу́днікам
В. агу́дніка агу́днікаў
Т. агу́днікам агу́днікамі
М. агу́дніку агу́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

агу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агу́дны агу́дная агу́днае агу́дныя
Р. агу́днага агу́днай
агу́днае		 агу́днага агу́дных
Д. агу́днаму агу́днай агу́днаму агу́дным
В. агу́дны (неадуш.)
агу́днага (адуш.)		 агу́дную агу́днае агу́дныя (неадуш.)
агу́дных (адуш.)
Т. агу́дным агу́днай
агу́днаю		 агу́дным агу́днымі
М. агу́дным агу́днай агу́дным агу́дных

Крыніцы: piskunou2012.

агу́зак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агу́зак агу́зкі
Р. агу́зка агу́зкаў
Д. агу́зку агу́зкам
В. агу́зак агу́зкі
Т. агу́зкам агу́зкамі
М. агу́зку агу́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агу́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агу́зачны агу́зачная агу́зачнае агу́зачныя
Р. агу́зачнага агу́зачнай
агу́зачнае		 агу́зачнага агу́зачных
Д. агу́зачнаму агу́зачнай агу́зачнаму агу́зачным
В. агу́зачны агу́зачную агу́зачнае агу́зачныя
Т. агу́зачным агу́зачнай
агу́зачнаю		 агу́зачным агу́зачнымі
М. агу́зачным агу́зачнай агу́зачным агу́зачных

Крыніцы: tsblm1996.