біяхі́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяхі́мік | біяхі́мікі | |
біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
біяхі́міку | біяхі́мікам | |
біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
біяхі́мікам | біяхі́мікамі | |
біяхі́міку | біяхі́міках |
Крыніцы:
біяхі́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяхі́мік | біяхі́мікі | |
біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
біяхі́міку | біяхі́мікам | |
біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
біяхі́мікам | біяхі́мікамі | |
біяхі́міку | біяхі́міках |
Крыніцы:
біяхімі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
біяхімі́чна | - | - |
біяхімі́чны
прыметнік, адносны
біяхімі́чны | біяхімі́чная | біяхімі́чнае | біяхімі́чныя | |
біяхімі́чнага | біяхімі́чнай біяхімі́чнае |
біяхімі́чнага | біяхімі́чных | |
біяхімі́чнаму | біяхімі́чнай | біяхімі́чнаму | біяхімі́чным | |
біяхімі́чны ( біяхімі́чнага ( |
біяхімі́чную | біяхімі́чнае | біяхімі́чныя ( біяхімі́чных ( |
|
біяхімі́чным | біяхімі́чнай біяхімі́чнаю |
біяхімі́чным | біяхімі́чнымі | |
біяхімі́чным | біяхімі́чнай | біяхімі́чным | біяхімі́чных |
Крыніцы:
біяхі́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
біяхі́мія | |
біяхі́міі | |
біяхі́міі | |
біяхі́мію | |
біяхі́міяй біяхі́міяю |
|
біяхі́міі |
Крыніцы:
біяхо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяхо́р | біяхо́ры | |
біяхо́ра | біяхо́раў | |
біяхо́ру | біяхо́рам | |
біяхо́р | біяхо́ры | |
біяхо́рам | біяхо́рамі | |
біяхо́ры | біяхо́рах |
Крыніцы:
біяхро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяхро́н | біяхро́ны | |
біяхро́ну | біяхро́наў | |
біяхро́ну | біяхро́нам | |
біяхро́н | біяхро́ны | |
біяхро́нам | біяхро́намі | |
біяхро́не | біяхро́нах |
Крыніцы:
біяці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяці́н | біяці́ны | |
біяці́ну | біяці́наў | |
біяці́ну | біяці́нам | |
біяці́н | біяці́ны | |
біяці́нам | біяці́намі | |
біяці́не | біяці́нах |
Крыніцы:
біяцы́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяцы́д | |
біяцы́ду | |
біяцы́ду | |
біяцы́д | |
біяцы́дам | |
біяцы́дзе |
Крыніцы:
біяцы́кл
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяцы́кл | біяцы́клы | |
біяцы́кла | біяцы́клаў | |
біяцы́клу | біяцы́клам | |
біяцы́кл | біяцы́клы | |
біяцы́клам | біяцы́кламі | |
біяцы́кле | біяцы́клах |
Крыніцы:
біяцэналагі́чны
прыметнік, адносны
біяцэналагі́чны | біяцэналагі́чная | біяцэналагі́чнае | біяцэналагі́чныя | |
біяцэналагі́чнага | біяцэналагі́чнай біяцэналагі́чнае |
біяцэналагі́чнага | біяцэналагі́чных | |
біяцэналагі́чнаму | біяцэналагі́чнай | біяцэналагі́чнаму | біяцэналагі́чным | |
біяцэналагі́чны ( біяцэналагі́чнага ( |
біяцэналагі́чную | біяцэналагі́чнае | біяцэналагі́чныя ( біяцэналагі́чных ( |
|
біяцэналагі́чным | біяцэналагі́чнай біяцэналагі́чнаю |
біяцэналагі́чным | біяцэналагі́чнымі | |
біяцэналагі́чным | біяцэналагі́чнай | біяцэналагі́чным | біяцэналагі́чных |
Крыніцы: