Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзйклмнпрстфхцчшюя

бі́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́ч бічы́
Р. біча́ бічо́ў
Д. бічу́ біча́м
В. бі́ч бічы́
Т. бічо́м біча́мі
М. бічы́ біча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бічава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бічава́нне
Р. бічава́ння
Д. бічава́нню
В. бічава́нне
Т. бічава́ннем
М. бічава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бічава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бічу́ецца бічу́юцца
Прошлы час
м. бічава́ўся бічава́ліся
ж. бічава́лася
н. бічава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бічава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бічу́ю бічу́ем
2-я ас. бічу́еш бічу́еце
3-я ас. бічу́е бічу́юць
Прошлы час
м. бічава́ў бічава́лі
ж. бічава́ла
н. бічава́ла
Загадны лад
2-я ас. бічу́й бічу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бічу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бічавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бічавы́ бічава́я бічаво́е бічавы́я
Р. бічаво́га бічаво́й
бічаво́е		 бічаво́га бічавы́х
Д. бічаво́му бічаво́й бічаво́му бічавы́м
В. бічавы́
бічаво́га		 бічаву́ю бічаво́е бічавы́я
бічавы́х
Т. бічавы́м бічаво́й
бічаво́ю		 бічавы́м бічавы́мі
М. бічавы́м бічаво́й бічавы́м бічавы́х

Крыніцы: tsblm1996.

бічано́сцы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. бічано́сцы
Р. бічано́сцаў
Д. бічано́сцам
В. бічано́сцаў
Т. бічано́сцамі
М. бічано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

бічбо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бічбо́л
Р. бічбо́ла
Д. бічбо́лу
В. бічбо́л
Т. бічбо́лам
М. бічбо́ле

Крыніцы: piskunou2012.

бічбо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бічбо́льны бічбо́льная бічбо́льнае бічбо́льныя
Р. бічбо́льнага бічбо́льнай
бічбо́льнае		 бічбо́льнага бічбо́льных
Д. бічбо́льнаму бічбо́льнай бічбо́льнаму бічбо́льным
В. бічбо́льны (неадуш.)
бічбо́льнага (адуш.)		 бічбо́льную бічбо́льнае бічбо́льныя (неадуш.)
бічбо́льных (адуш.)
Т. бічбо́льным бічбо́льнай
бічбо́льнаю		 бічбо́льным бічбо́льнымі
М. бічбо́льным бічбо́льнай бічбо́льным бічбо́льных

Крыніцы: piskunou2012.

бічо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бічо́ўка бічо́ўкі
Р. бічо́ўкі бічо́вак
Д. бічо́ўцы бічо́ўкам
В. бічо́ўку бічо́ўкі
Т. бічо́ўкай
бічо́ўкаю		 бічо́ўкамі
М. бічо́ўцы бічо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Бі́чыкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бі́чыкава
Р. Бі́чыкава
Д. Бі́чыкаву
В. Бі́чыкава
Т. Бі́чыкавам
М. Бі́чыкаве