Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзйклмнпрстфхцчшюя

біяабаграва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. біяабаграва́нне
Р. біяабаграва́ння
Д. біяабаграва́нню
В. біяабаграва́нне
Т. біяабаграва́ннем
М. біяабаграва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

біяабало́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біяабало́нка біяабало́нкі
Р. біяабало́нкі біяабало́нак
Д. біяабало́нцы біяабало́нкам
В. біяабало́нку біяабало́нкі
Т. біяабало́нкай
біяабало́нкаю		 біяабало́нкамі
М. біяабало́нцы біяабало́нках

Крыніцы: piskunou2012.

біяаб’е́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біяаб’е́кт біяаб’е́кты
Р. біяаб’е́кта біяаб’е́ктаў
Д. біяаб’е́кту біяаб’е́ктам
В. біяаб’е́кт біяаб’е́кты
Т. біяаб’е́ктам біяаб’е́ктамі
М. біяаб’е́кце біяаб’е́ктах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

біяакты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. біяакты́ўнасць
Р. біяакты́ўнасці
Д. біяакты́ўнасці
В. біяакты́ўнасць
Т. біяакты́ўнасцю
М. біяакты́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

біяакты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяакты́ўны біяакты́ўная біяакты́ўнае біяакты́ўныя
Р. біяакты́ўнага біяакты́ўнай
біяакты́ўнае		 біяакты́ўнага біяакты́ўных
Д. біяакты́ўнаму біяакты́ўнай біяакты́ўнаму біяакты́ўным
В. біяакты́ўны (неадуш.)
біяакты́ўнага (адуш.)		 біяакты́ўную біяакты́ўнае біяакты́ўныя (неадуш.)
біяакты́ўных (адуш.)
Т. біяакты́ўным біяакты́ўнай
біяакты́ўнаю		 біяакты́ўным біяакты́ўнымі
М. біяакты́ўным біяакты́ўнай біяакты́ўным біяакты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

біяаку́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяаку́стыка
Р. біяаку́стыкі
Д. біяаку́стыцы
В. біяаку́стыку
Т. біяаку́стыкай
біяаку́стыкаю
М. біяаку́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

біяакусты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяакусты́чны біяакусты́чная біяакусты́чнае біяакусты́чныя
Р. біяакусты́чнага біяакусты́чнай
біяакусты́чнае		 біяакусты́чнага біяакусты́чных
Д. біяакусты́чнаму біяакусты́чнай біяакусты́чнаму біяакусты́чным
В. біяакусты́чны (неадуш.)
біяакусты́чнага (адуш.)		 біяакусты́чную біяакусты́чнае біяакусты́чныя (неадуш.)
біяакусты́чных (адуш.)
Т. біяакусты́чным біяакусты́чнай
біяакусты́чнаю		 біяакусты́чным біяакусты́чнымі
М. біяакусты́чным біяакусты́чнай біяакусты́чным біяакусты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

біяарга́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біяарга́нік біяарга́нікі
Р. біяарга́ніка біяарга́нікаў
Д. біяарга́ніку біяарга́нікам
В. біяарга́ніка біяарга́нікаў
Т. біяарга́нікам біяарга́нікамі
М. біяарга́ніку біяарга́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

біяаргані́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
біяаргані́чна - -

біяаргані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяаргані́чны біяаргані́чная біяаргані́чнае біяаргані́чныя
Р. біяаргані́чнага біяаргані́чнай
біяаргані́чнае		 біяаргані́чнага біяаргані́чных
Д. біяаргані́чнаму біяаргані́чнай біяаргані́чнаму біяаргані́чным
В. біяаргані́чны (неадуш.)
біяаргані́чнага (адуш.)		 біяаргані́чную біяаргані́чнае біяаргані́чныя (неадуш.)
біяаргані́чных (адуш.)
Т. біяаргані́чным біяаргані́чнай
біяаргані́чнаю		 біяаргані́чным біяаргані́чнымі
М. біяаргані́чным біяаргані́чнай біяаргані́чным біяаргані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.