біяаб’е́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біяаб’е́кт | біяаб’е́кты | |
| біяаб’е́кта | біяаб’е́ктаў | |
| біяаб’е́кту | біяаб’е́ктам | |
| біяаб’е́кт | біяаб’е́кты | |
| біяаб’е́ктам | біяаб’е́ктамі | |
| біяаб’е́кце | біяаб’е́ктах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)