бічава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бічу́ю бічу́ем
2-я ас. бічу́еш бічу́еце
3-я ас. бічу́е бічу́юць
Прошлы час
м. бічава́ў бічава́лі
ж. бічава́ла
н. бічава́ла
Загадны лад
2-я ас. бічу́й бічу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бічу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)