біяхі́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біяхі́мік | біяхі́мікі | |
| біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
| біяхі́міку | біяхі́мікам | |
| біяхі́міка | біяхі́мікаў | |
| біяхі́мікам | біяхі́мікамі | |
| біяхі́міку | біяхі́міках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)