біяхро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біяхро́н | біяхро́ны | |
| біяхро́ну | біяхро́наў | |
| біяхро́ну | біяхро́нам | |
| біяхро́н | біяхро́ны | |
| біяхро́нам | біяхро́намі | |
| біяхро́не | біяхро́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)