навашчы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | навашчу́ | наво́шчым | 
		
		
			| 2-я ас. | наво́шчыш | наво́шчыце | 
		
		
			| 3-я ас. | наво́шчыць | наво́шчаць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | навашчы́ў | навашчы́лі | 
		
			| ж. | навашчы́ла | 
		
			| н. | навашчы́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | навашчы́ | навашчы́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | навашчы́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Навашыно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Навашыно́ | 
		
			| Р. | Навашына́ | 
		
			| Д. | Навашыну́ | 
		
			| В. | Навашыно́ | 
		
			| Т. | Навашыно́м | 
		
			| М. | Навашыне́ | 
		
Навашы́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Навашы́шкі | 
		
			| Р. | Навашы́шак Навашы́шкаў
 | 
		
			| Д. | Навашы́шкам | 
		
			| В. | Навашы́шкі | 
		
			| Т. | Навашы́шкамі | 
		
			| М. | Навашы́шках | 
		
наваява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | наваю́юся | наваю́емся | 
		
		
			| 2-я ас. | наваю́ешся | наваю́ецеся | 
		
		
			| 3-я ас. | наваю́ецца | наваю́юцца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | наваява́ўся | наваява́ліся | 
		
			| ж. | наваява́лася | 
		
			| н. | наваява́лася | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | наваява́ўшыся | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
наваява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | наваю́ю | наваю́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | наваю́еш | наваю́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | наваю́е | наваю́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | наваява́ў | наваява́лі | 
		
			| ж. | наваява́ла | 
		
			| н. | наваява́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | наваю́й | наваю́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | наваява́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
навая́ўленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | навая́ўленасць | 
		
			| Р. | навая́ўленасці | 
		
			| Д. | навая́ўленасці | 
		
			| В. | навая́ўленасць | 
		
			| Т. | навая́ўленасцю | 
		
			| М. | навая́ўленасці | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
навая́ўлены
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | навая́ўлены | навая́ўленая | навая́ўленае | навая́ўленыя | 
		
			| Р. | навая́ўленага | навая́ўленай навая́ўленае
 | навая́ўленага | навая́ўленых | 
		
			| Д. | навая́ўленаму | навая́ўленай | навая́ўленаму | навая́ўленым | 
		
			| В. | навая́ўлены (неадуш.) навая́ўленага (адуш.)
 | навая́ўленую | навая́ўленае | навая́ўленыя (неадуш.) навая́ўленых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | навая́ўленым | навая́ўленай навая́ўленаю
 | навая́ўленым | навая́ўленымі | 
		
			| М. | навая́ўленым | навая́ўленай | навая́ўленым | навая́ўленых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
навая́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | навая́ўлены | навая́ўленая | навая́ўленае | навая́ўленыя | 
		
			| Р. | навая́ўленага | навая́ўленай навая́ўленае
 | навая́ўленага | навая́ўленых | 
		
			| Д. | навая́ўленаму | навая́ўленай | навая́ўленаму | навая́ўленым | 
		
			| В. | навая́ўлены (неадуш.) навая́ўленага (адуш.)
 | навая́ўленую | навая́ўленае | навая́ўленыя (неадуш.) навая́ўленых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | навая́ўленым | навая́ўленай навая́ўленаю
 | навая́ўленым | навая́ўленымі | 
		
			| М. | навая́ўленым | навая́ўленай | навая́ўленым | навая́ўленых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
наве́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | наве́данне | наве́данні | 
		
			| Р. | наве́дання | наве́данняў | 
		
			| Д. | наве́данню | наве́данням | 
		
			| В. | наве́данне | наве́данні | 
		
			| Т. | наве́даннем | наве́даннямі | 
		
			| М. | наве́данні | наве́даннях | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
наве́даннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | наве́даннік | наве́даннікі | 
		
			| Р. | наве́данніка | наве́даннікаў | 
		
			| Д. | наве́данніку | наве́даннікам | 
		
			| В. | наве́данніка | наве́даннікаў | 
		
			| Т. | наве́даннікам | наве́даннікамі | 
		
			| М. | наве́данніку | наве́данніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.