наве́даннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наве́даннік | наве́даннікі | |
| наве́данніка | наве́даннікаў | |
| наве́данніку | наве́даннікам | |
| наве́данніка | наве́даннікаў | |
| наве́даннікам | наве́даннікамі | |
| наве́данніку | наве́данніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)