навашчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навашчу́ наво́шчым
2-я ас. наво́шчыш наво́шчыце
3-я ас. наво́шчыць наво́шчаць
Прошлы час
м. навашчы́ў навашчы́лі
ж. навашчы́ла
н. навашчы́ла
Загадны лад
2-я ас. навашчы́ навашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навашчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)