аслані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асланю́ |
асло́нім |
| 2-я ас. |
асло́ніш |
асло́ніце |
| 3-я ас. |
асло́ніць |
асло́няць |
| Прошлы час |
| м. |
аслані́ў |
аслані́лі |
| ж. |
аслані́ла |
| н. |
аслані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аслані́ |
аслані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аслані́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
асланя́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асланя́юся |
асланя́емся |
| 2-я ас. |
асланя́ешся |
асланя́ецеся |
| 3-я ас. |
асланя́ецца |
асланя́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
асланя́ўся |
асланя́ліся |
| ж. |
асланя́лася |
| н. |
асланя́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асланя́йся |
асланя́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асланя́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
асланя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асланя́ю |
асланя́ем |
| 2-я ас. |
асланя́еш |
асланя́еце |
| 3-я ас. |
асланя́е |
асланя́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асланя́ў |
асланя́лі |
| ж. |
асланя́ла |
| н. |
асланя́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асланя́й |
асланя́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асланя́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
аслаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аслаўле́нне |
| Р. |
аслаўле́ння |
| Д. |
аслаўле́нню |
| В. |
аслаўле́нне |
| Т. |
аслаўле́ннем |
| М. |
аслаўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
асла́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асла́ўлены |
асла́ўленая |
асла́ўленае |
асла́ўленыя |
| Р. |
асла́ўленага |
асла́ўленай асла́ўленае |
асла́ўленага |
асла́ўленых |
| Д. |
асла́ўленаму |
асла́ўленай |
асла́ўленаму |
асла́ўленым |
| В. |
асла́ўлены (неадуш.) асла́ўленага (адуш.) |
асла́ўленую |
асла́ўленае |
асла́ўленыя (неадуш.) асла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
асла́ўленым |
асла́ўленай асла́ўленаю |
асла́ўленым |
асла́ўленымі |
| М. |
асла́ўленым |
асла́ўленай |
асла́ўленым |
асла́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
асла́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асла́ўлены |
асла́ўленая |
асла́ўленае |
асла́ўленыя |
| Р. |
асла́ўленага |
асла́ўленай асла́ўленае |
асла́ўленага |
асла́ўленых |
| Д. |
асла́ўленаму |
асла́ўленай |
асла́ўленаму |
асла́ўленым |
| В. |
асла́ўлены (неадуш.) асла́ўленага (адуш.) |
асла́ўленую |
асла́ўленае |
асла́ўленыя (неадуш.) асла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
асла́ўленым |
асла́ўленай асла́ўленаю |
асла́ўленым |
асла́ўленымі |
| М. |
асла́ўленым |
асла́ўленай |
асла́ўленым |
асла́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
асла́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асла́ўлены |
асла́ўленая |
асла́ўленае |
асла́ўленыя |
| Р. |
асла́ўленага |
асла́ўленай асла́ўленае |
асла́ўленага |
асла́ўленых |
| Д. |
асла́ўленаму |
асла́ўленай |
асла́ўленаму |
асла́ўленым |
| В. |
асла́ўлены (неадуш.) асла́ўленага (адуш.) |
асла́ўленую |
асла́ўленае |
асла́ўленыя (неадуш.) асла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
асла́ўленым |
асла́ўленай асла́ўленаю |
асла́ўленым |
асла́ўленымі |
| М. |
асла́ўленым |
асла́ўленай |
асла́ўленым |
асла́ўленых |
Кароткая форма: асла́ўлена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аслаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аслаўля́ю |
аслаўля́ем |
| 2-я ас. |
аслаўля́еш |
аслаўля́еце |
| 3-я ас. |
аслаўля́е |
аслаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аслаўля́ў |
аслаўля́лі |
| ж. |
аслаўля́ла |
| н. |
аслаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аслаўля́й |
аслаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аслаўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
асле́пленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асле́пленасць |
| Р. |
асле́пленасці |
| Д. |
асле́пленасці |
| В. |
асле́пленасць |
| Т. |
асле́пленасцю |
| М. |
асле́пленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.