святата́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
святата́тнік |
святата́тнікі |
Р. |
святата́тніка |
святата́тнікаў |
Д. |
святата́тніку |
святата́тнікам |
В. |
святата́тніка |
святата́тнікаў |
Т. |
святата́тнікам |
святата́тнікамі |
М. |
святата́тніку |
святата́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
святата́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
святата́тніца |
святата́тніцы |
Р. |
святата́тніцы |
святата́тніц |
Д. |
святата́тніцы |
святата́тніцам |
В. |
святата́тніцу |
святата́тніц |
Т. |
святата́тніцай святата́тніцаю |
святата́тніцамі |
М. |
святата́тніцы |
святата́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
святата́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
святата́цкі |
святата́цкая |
святата́цкае |
святата́цкія |
Р. |
святата́цкага |
святата́цкай святата́цкае |
святата́цкага |
святата́цкіх |
Д. |
святата́цкаму |
святата́цкай |
святата́цкаму |
святата́цкім |
В. |
святата́цкі (неадуш.) святата́цкага (адуш.) |
святата́цкую |
святата́цкае |
святата́цкія (неадуш.) святата́цкіх (адуш.) |
Т. |
святата́цкім |
святата́цкай святата́цкаю |
святата́цкім |
святата́цкімі |
М. |
святата́цкім |
святата́цкай |
святата́цкім |
святата́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
святата́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
святата́цтва |
Р. |
святата́цтва |
Д. |
святата́цтву |
В. |
святата́цтва |
Т. |
святата́цтвам |
М. |
святата́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
святата́цтваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
святата́цтвую |
святата́цтвуем |
2-я ас. |
святата́цтвуеш |
святата́цтвуеце |
3-я ас. |
святата́цтвуе |
святата́цтвуюць |
Прошлы час |
м. |
святата́цтваваў |
святата́цтвавалі |
ж. |
святата́цтвавала |
н. |
святата́цтвавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
святата́цтвуй |
святата́цтвуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
святата́цтвуючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свята́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
свята́я |
святы́я |
Р. |
свято́й |
святы́х |
Д. |
свято́й |
святы́м |
В. |
святу́ю |
святы́х |
Т. |
свято́й свято́ю |
святы́мі |
М. |
свято́й |
святы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
святая́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
святая́ннік |
Р. |
святая́нніку |
Д. |
святая́нніку |
В. |
святая́ннік |
Т. |
святая́ннікам |
М. |
святая́нніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
святая́ннікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
святая́ннікавы |
святая́ннікавая |
святая́ннікавае |
святая́ннікавыя |
Р. |
святая́ннікавага |
святая́ннікавай святая́ннікавае |
святая́ннікавага |
святая́ннікавых |
Д. |
святая́ннікаваму |
святая́ннікавай |
святая́ннікаваму |
святая́ннікавым |
В. |
святая́ннікавы (неадуш.) святая́ннікавага (адуш.) |
святая́ннікавую |
святая́ннікавае |
святая́ннікавыя (неадуш.) святая́ннікавых (адуш.) |
Т. |
святая́ннікавым |
святая́ннікавай святая́ннікаваю |
святая́ннікавым |
святая́ннікавымі |
М. |
святая́ннікавым |
святая́ннікавай |
святая́ннікавым |
святая́ннікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
святая́ннікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
святая́ннікавыя |
Р. |
святая́ннікавых |
Д. |
святая́ннікавым |
В. |
святая́ннікавыя |
Т. |
святая́ннікавымі |
М. |
святая́ннікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.