Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

расфакусава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расфакусава́ны расфакусава́ная расфакусава́нае расфакусава́ныя
Р. расфакусава́нага расфакусава́най
расфакусава́нае
расфакусава́нага расфакусава́ных
Д. расфакусава́наму расфакусава́най расфакусава́наму расфакусава́ным
В. расфакусава́ны (неадуш.)
расфакусава́нага (адуш.)
расфакусава́ную расфакусава́нае расфакусава́ныя (неадуш.)
расфакусава́ных (адуш.)
Т. расфакусава́ным расфакусава́най
расфакусава́наю
расфакусава́ным расфакусава́нымі
М. расфакусава́ным расфакусава́най расфакусава́ным расфакусава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

расфакусава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. расфакусу́ецца расфакусу́юцца
Прошлы час
м. расфакусава́ўся расфакусава́ліся
ж. расфакусава́лася
н. расфакусава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час расфакусава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

расфакусава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфакусу́ю расфакусу́ем
2-я ас. расфакусу́еш расфакусу́еце
3-я ас. расфакусу́е расфакусу́юць
Прошлы час
м. расфакусава́ў расфакусава́лі
ж. расфакусава́ла
н. расфакусава́ла
Загадны лад
2-я ас. расфакусу́й расфакусу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфакусава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

расфакусі́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расфакусі́раваны расфакусі́раваная расфакусі́раванае расфакусі́раваныя
Р. расфакусі́раванага расфакусі́раванай
расфакусі́раванае
расфакусі́раванага расфакусі́раваных
Д. расфакусі́раванаму расфакусі́раванай расфакусі́раванаму расфакусі́раваным
В. расфакусі́раваны
расфакусі́раванага
расфакусі́раваную расфакусі́раванае расфакусі́раваныя
расфакусі́раваных
Т. расфакусі́раваным расфакусі́раванай
расфакусі́раванаю
расфакусі́раваным расфакусі́раванымі
М. расфакусі́раваным расфакусі́раванай расфакусі́раваным расфакусі́раваных

Крыніцы: dzsl2007.

расфакусі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расфакусі́раваны расфакусі́раваная расфакусі́раванае расфакусі́раваныя
Р. расфакусі́раванага расфакусі́раванай
расфакусі́раванае
расфакусі́раванага расфакусі́раваных
Д. расфакусі́раванаму расфакусі́раванай расфакусі́раванаму расфакусі́раваным
В. расфакусі́раваны
расфакусі́раванага
расфакусі́раваную расфакусі́раванае расфакусі́раваныя
расфакусі́раваных
Т. расфакусі́раваным расфакусі́раванай
расфакусі́раванаю
расфакусі́раваным расфакусі́раванымі
М. расфакусі́раваным расфакусі́раванай расфакусі́раваным расфакусі́раваных

Кароткая форма: расфакусі́равана.

Крыніцы: dzsl2007.

расфакусі́равацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. расфакусі́руецца расфакусі́руюцца
Прошлы час
м. расфакусі́раваўся расфакусі́раваліся
ж. расфакусі́равалася
н. расфакусі́равалася

Крыніцы: sbm2012.

расфакусі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфакусі́рую расфакусі́руем
2-я ас. расфакусі́руеш расфакусі́руеце
3-я ас. расфакусі́руе расфакусі́руюць
Прошлы час
м. расфакусі́раваў расфакусі́равалі
ж. расфакусі́равала
н. расфакусі́равала
Загадны лад
2-я ас. расфакусі́руй расфакусі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфакусі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

расфакусіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. расфакусіро́ўка
Р. расфакусіро́ўкі
Д. расфакусіро́ўцы
В. расфакусіро́ўку
Т. расфакусіро́ўкай
расфакусіро́ўкаю
М. расфакусіро́ўцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

расфакусо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расфакусо́ўваю расфакусо́ўваем
2-я ас. расфакусо́ўваеш расфакусо́ўваеце
3-я ас. расфакусо́ўвае расфакусо́ўваюць
Прошлы час
м. расфакусо́ўваў расфакусо́ўвалі
ж. расфакусо́ўвала
н. расфакусо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. расфакусо́ўвай расфакусо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расфакусо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

расфальцава́ць

‘зрабіць фальц (расфальцаваць аконныя рамы); сагнуць, згарнуць папяровы аркуш’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфальцу́ю расфальцу́ем
2-я ас. расфальцу́еш расфальцу́еце
3-я ас. расфальцу́е расфальцу́юць
Прошлы час
м. расфальцава́ў расфальцава́лі
ж. расфальцава́ла
н. расфальцава́ла
Загадны лад
2-я ас. расфальцу́й расфальцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфальцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.