расфакусі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфакусі́рую расфакусі́руем
2-я ас. расфакусі́руеш расфакусі́руеце
3-я ас. расфакусі́руе расфакусі́руюць
Прошлы час
м. расфакусі́раваў расфакусі́равалі
ж. расфакусі́равала
н. расфакусі́равала
Загадны лад
2-я ас. расфакусі́руй расфакусі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфакусі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)