інкрустацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інкрустацы́йны |
інкрустацы́йная |
інкрустацы́йнае |
інкрустацы́йныя |
Р. |
інкрустацы́йнага |
інкрустацы́йнай інкрустацы́йнае |
інкрустацы́йнага |
інкрустацы́йных |
Д. |
інкрустацы́йнаму |
інкрустацы́йнай |
інкрустацы́йнаму |
інкрустацы́йным |
В. |
інкрустацы́йны (неадуш.) інкрустацы́йнага (адуш.) |
інкрустацы́йную |
інкрустацы́йнае |
інкрустацы́йныя (неадуш.) інкрустацы́йных (адуш.) |
Т. |
інкрустацы́йным |
інкрустацы́йнай інкрустацы́йнаю |
інкрустацы́йным |
інкрустацы́йнымі |
М. |
інкрустацы́йным |
інкрустацы́йнай |
інкрустацы́йным |
інкрустацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
інкруста́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інкруста́цыя |
інкруста́цыі |
Р. |
інкруста́цыі |
інкруста́цый |
Д. |
інкруста́цыі |
інкруста́цыям |
В. |
інкруста́цыю |
інкруста́цыі |
Т. |
інкруста́цыяй інкруста́цыяю |
інкруста́цыямі |
М. |
інкруста́цыі |
інкруста́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інкрымінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інкрымінава́нне |
Р. |
інкрымінава́ння |
Д. |
інкрымінава́нню |
В. |
інкрымінава́нне |
Т. |
інкрымінава́ннем |
М. |
інкрымінава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інкрымінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інкрымінава́ны |
інкрымінава́ная |
інкрымінава́нае |
інкрымінава́ныя |
Р. |
інкрымінава́нага |
інкрымінава́най інкрымінава́нае |
інкрымінава́нага |
інкрымінава́ных |
Д. |
інкрымінава́наму |
інкрымінава́най |
інкрымінава́наму |
інкрымінава́ным |
В. |
інкрымінава́ны (неадуш.) інкрымінава́нага (адуш.) |
інкрымінава́ную |
інкрымінава́нае |
інкрымінава́ныя (неадуш.) інкрымінава́ных (адуш.) |
Т. |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́най інкрымінава́наю |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́нымі |
М. |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́най |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́ных |
Кароткая форма: інкрымінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інкрымінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інкрымінава́ны |
інкрымінава́ная |
інкрымінава́нае |
інкрымінава́ныя |
Р. |
інкрымінава́нага |
інкрымінава́най інкрымінава́нае |
інкрымінава́нага |
інкрымінава́ных |
Д. |
інкрымінава́наму |
інкрымінава́най |
інкрымінава́наму |
інкрымінава́ным |
В. |
інкрымінава́ны (неадуш.) інкрымінава́нага (адуш.) |
інкрымінава́ную |
інкрымінава́нае |
інкрымінава́ныя (неадуш.) інкрымінава́ных (адуш.) |
Т. |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́най інкрымінава́наю |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́нымі |
М. |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́най |
інкрымінава́ным |
інкрымінава́ных |
Кароткая форма: інкрымінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інкрымінава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
інкрыміну́ецца |
інкрыміну́юцца |
Прошлы час |
м. |
інкрымінава́ўся |
інкрымінава́ліся |
ж. |
інкрымінава́лася |
н. |
інкрымінава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інкрымінава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
інкрыміну́ецца |
інкрыміну́юцца |
Прошлы час |
м. |
інкрымінава́ўся |
інкрымінава́ліся |
ж. |
інкрымінава́лася |
н. |
інкрымінава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інкрымінава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інкрыміну́ю |
інкрыміну́ем |
2-я ас. |
інкрыміну́еш |
інкрыміну́еце |
3-я ас. |
інкрыміну́е |
інкрыміну́юць |
Прошлы час |
м. |
інкрымінава́ў |
інкрымінава́лі |
ж. |
інкрымінава́ла |
н. |
інкрымінава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
інкрыміну́й |
інкрыміну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
інкрыміну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інкрымінава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інкрыміну́ю |
інкрыміну́ем |
2-я ас. |
інкрыміну́еш |
інкрыміну́еце |
3-я ас. |
інкрыміну́е |
інкрыміну́юць |
Прошлы час |
м. |
інкрымінава́ў |
інкрымінава́лі |
ж. |
інкрымінава́ла |
н. |
інкрымінава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
інкрыміну́й |
інкрыміну́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
інкрымінава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.