інкрымінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
інкрымінава́нне | |
інкрымінава́ння | |
інкрымінава́нню | |
інкрымінава́нне | |
інкрымінава́ннем | |
інкрымінава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)