ціхма́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ціхма́ны |
ціхма́ная |
ціхма́нае |
ціхма́ныя |
Р. |
ціхма́нага |
ціхма́най ціхма́нае |
ціхма́нага |
ціхма́ных |
Д. |
ціхма́наму |
ціхма́най |
ціхма́наму |
ціхма́ным |
В. |
ціхма́ны (неадуш.) ціхма́нага (адуш.) |
ціхма́ную |
ціхма́нае |
ціхма́ныя (неадуш.) ціхма́ных (адуш.) |
Т. |
ціхма́ным |
ціхма́най ціхма́наю |
ціхма́ным |
ціхма́нымі |
М. |
ціхма́ным |
ціхма́най |
ціхма́ным |
ціхма́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
ціхмя́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ціхмя́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ціхмя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ціхмя́насць |
Р. |
ціхмя́насці |
Д. |
ціхмя́насці |
В. |
ціхмя́насць |
Т. |
ціхмя́насцю |
М. |
ціхмя́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ціхмя́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ціхмя́ны |
ціхмя́ная |
ціхмя́нае |
ціхмя́ныя |
Р. |
ціхмя́нага |
ціхмя́най ціхмя́нае |
ціхмя́нага |
ціхмя́ных |
Д. |
ціхмя́наму |
ціхмя́най |
ціхмя́наму |
ціхмя́ным |
В. |
ціхмя́ны (неадуш.) ціхмя́нага (адуш.) |
ціхмя́ную |
ціхмя́нае |
ціхмя́ныя (неадуш.) ціхмя́ных (адуш.) |
Т. |
ціхмя́ным |
ціхмя́най ціхмя́наю |
ціхмя́ным |
ціхмя́нымі |
М. |
ціхмя́ным |
ціхмя́най |
ціхмя́ным |
ціхмя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ці́хнуць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ці́хну |
ці́хнем |
2-я ас. |
ці́хнеш |
ці́хнеце |
3-я ас. |
ці́хне |
ці́хнуць |
Прошлы час |
м. |
ці́хнуў |
ці́хнулі |
ж. |
ці́хнула |
н. |
ці́хнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ці́хні |
ці́хніце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ці́хнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ціхны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ціхны́ |
Р. |
Ціхно́ў |
Д. |
Ціхна́м |
В. |
Ціхны́ |
Т. |
Ціхна́мі |
М. |
Ціхна́х |
ціхо́м
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ціхо́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Ціхо́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ціхо́навічы |
Р. |
Ціхо́навіч Ціхо́навічаў |
Д. |
Ціхо́навічам |
В. |
Ціхо́навічы |
Т. |
Ціхо́навічамі |
М. |
Ціхо́навічах |
ціхо́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ціхо́ня |
ціхо́ні |
Р. |
ціхо́ні |
ціхо́нь |
Д. |
ціхо́ні |
ціхо́ням |
В. |
ціхо́ню |
ціхо́нь |
Т. |
ціхо́няй ціхо́няю |
ціхо́нямі |
М. |
ціхо́ні |
ціхо́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.