хупа́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хупа́вы |
хупа́вая |
хупа́вае |
хупа́выя |
Р. |
хупа́вага |
хупа́вай хупа́вае |
хупа́вага |
хупа́вых |
Д. |
хупа́ваму |
хупа́вай |
хупа́ваму |
хупа́вым |
В. |
хупа́вы (неадуш.) хупа́вага (адуш.) |
хупа́вую |
хупа́вае |
хупа́выя (неадуш.) хупа́вых (адуш.) |
Т. |
хупа́вым |
хупа́вай хупа́ваю |
хупа́вым |
хупа́вымі |
М. |
хупа́вым |
хупа́вай |
хупа́вым |
хупа́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
ху́паць
‘хукаць на каго-небудзь, што-небудзь, у што-небудзь і без дапаўнення’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ху́паю |
ху́паем |
2-я ас. |
ху́паеш |
ху́паеце |
3-я ас. |
ху́пае |
ху́паюць |
Прошлы час |
м. |
ху́паў |
ху́палі |
ж. |
ху́пала |
н. |
ху́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ху́пай |
ху́пайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ху́паючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хурава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хуру́ю |
хуру́ем |
2-я ас. |
хуру́еш |
хуру́еце |
3-я ас. |
хуру́е |
хуру́юць |
Прошлы час |
м. |
хурава́ў |
хурава́лі |
ж. |
хурава́ла |
н. |
хурава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
хуру́й |
хуру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хуру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хура́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хура́л |
Р. |
хура́ла |
Д. |
хура́лу |
В. |
хура́л |
Т. |
хура́лам |
М. |
хура́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хурамі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хурамі́т |
хурамі́ты |
Р. |
хурамі́та |
хурамі́таў |
Д. |
хурамі́ту |
хурамі́там |
В. |
хурамі́та |
хурамі́таў |
Т. |
хурамі́там |
хурамі́тамі |
М. |
хурамі́це |
хурамі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хурга́да
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хурга́да |
Р. |
Хурга́ды |
Д. |
Хурга́дзе |
В. |
Хурга́ду |
Т. |
Хурга́дай Хурга́даю |
М. |
Хурга́дзе |
хурма́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
хурма́ |
Р. |
хурмы́ |
Д. |
хурме́ |
В. |
хурму́ |
Т. |
хурмо́й хурмо́ю |
М. |
хурме́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хуртава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
хурту́е |
хурту́юць |
Прошлы час |
м. |
хуртава́ў |
хуртава́лі |
ж. |
хуртава́ла |
н. |
хуртава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хурту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.