хурамі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хурамі́т | хурамі́ты | |
| хурамі́та | хурамі́таў | |
| хурамі́ту | хурамі́там | |
| хурамі́та | хурамі́таў | |
| хурамі́там | хурамі́тамі | |
| хурамі́це | хурамі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)