хурамі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хурамі́т | хурамі́ты | |
хурамі́та | хурамі́таў | |
хурамі́ту | хурамі́там | |
хурамі́та | хурамі́таў | |
хурамі́там | хурамі́тамі | |
хурамі́це | хурамі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)