хуртава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. хурту́е хурту́юць
Прошлы час
м. хуртава́ў хуртава́лі
ж. хуртава́ла
н. хуртава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час хурту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)